Ve ben yine yorgun bir akşamın yamacındayım
Uykusuz geçen geceler yine yoldaşım olmuş
Yavaş yavaş gönlüme dolan hüzünlerimle yol almaktayım
Aslında her taşını çok iyi bildiğim bu şehrin sokaklarında
Yarım kalmış duygularımın kollarında kaybolmaktayım senin yokluğunda
Aklımda cevapsız sorular ve hayalin
Nereye dahi gittiğimi bilmeden öylesine yürüyorum
Ne yalnızlıklarım canımı yakıyor nede uykusuzluklar yakıyor canımı
Yalnızca hasretin var yüreğimi dağlayan yanlız hasretin var
Acımasızca gönlümün duvarlarını tırmalayan
Ve bir yetim çoçuğun annesine olan özlemi kadar
Büyük özlemlerin koynunda öylesine yürüyorum
Neden yürüdüğümü nereye yürüdüğümü dahi bilmeden
Sadece yürüyorum sadece yürüyorum işte öylesine
Sanki kurtulacakmışım gibi geliyor yalnızlıklarımdan hasretlerinden
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!