Adem Müjdeci Şiirleri - Şair Adem Müjdeci

0

TAKİPÇİ

Adem Müjdeci

benim için yenilmek çocuk yaşlarda mahalle aralarında yitirdigim gazoz kapaklarından misketlerden ibaretti ve bütün kazancım akşam hep birlik olmaktı sofrada annem babam kardeşlerim şimdide bu kadar kolay olsaydı keşke hayatı çocukça düşünmek yaşamak yenildigimi ya da kazandıgımı anlamak..

Devamını Oku
Adem Müjdeci

yarasa iştahıyla saldırmıştı gece
zamansız yakalanmıştık aşk a
karanlıgı parçalamıştı yüzümüzü
ayıplarını göremeden gözlerimiz
zorba bir efendi olmuştu ihtiras
köle gibi çalıyordu bedenlerimiz

Devamını Oku
Adem Müjdeci

gözlerin
masmavi okyanusların
delhizlerine gömülmüş bir geminin yalnızlıgı
gün yüzüne çıkarılamamış bir hazine
bir eski rivayet bir aşk masalı
gözlerin

Devamını Oku
Adem Müjdeci

sıcak öpüşler istiyorum sıcak bir demircinin ocagından dökülür gibi ateşi zehir zemberek bulmalı dudaklarımı jilet gibi kesilip içime akmalı kırmızısı ne yandıgımı anlamalıyım ne de eridigimi sessiz öpüşler istiyorum sessiz olmalı kalbim hiç uyanmamalı aldıgım hazdan korkusuz yalansız hiç bilinmedik olmalı ne öldügümü bilmeliyim heyacandan ne de yaşadıgımı anlamalıyım onlarsız..

Devamını Oku
Adem Müjdeci

uyan artık yüregimden küçügüm
aç gözlerini baharı girsin aşk ın
güneşlensin çiçeklensin yeniden
dagılsın bulut bulut yalnızlıgın

yagmurlar yagmadan küçügüm

Devamını Oku
Adem Müjdeci

çivi gibi çakılıyor adımlarımız
yerçekiminden habersiz
her adımda daha bir şiddetli
yürüyen bir rüzgar gibi
heybetli acımasız
sonra topraga düşüyor yüzümüz

Devamını Oku
Adem Müjdeci

biz seninle iki olamadık toplamda
sıfırdan başlamadıgımız için belkide
aceleci bir çıkarmayla eşitlendik
bak bölündük yine bir kaldık..

Devamını Oku
Adem Müjdeci

bir umut ikliminde bir gece vakti

karanlıga gömüldügünde bu şehir

kimselerin haberi olmadan düşüp yollara

Devamını Oku
Adem Müjdeci

çatlamış elleriyle çenesini ovuşturup
hızlıca bir iz sürüyordu ufukta
gümüş tepsi içindeydi gözleri
ışıl ışıl parlıyordu karşımda
dut dalından sazına yaslanıp
derin bir düşünceye dalmıştı

Devamını Oku
Adem Müjdeci

Yalnızlık bir adamdı bir adım boyunda
gölgesinden bile korkardı aşk vakitlerinde
en kuytulara saklanır olmadık yerlerden çıkardı
bazen iki dirhem bir çekirdek bazen per perişan
yalnızlık bir kadındı otuzlu yaşlarında
anne olmuştu henüz onyedisinde

Devamını Oku