Adem Kurt Şiirleri - Şair Adem Kurt

Ben yok idim, sen var ettin
Bende seni çok ettin
Ben beni yok eyledim
Hiçliğimi çok eyledim
Açlığımı tok eyledim
Ben ben olmaya geldim.

Aşk her şeyin ilacı
Hissedilmez hiç acı.
Vefasız yar el olur
Haktan gelen baş tacı
Kuldan gelen yel olur.

Böyle güzel acep cihanda var mı
Bu dünya aşıka geniş mi, dar mı?
Gönlümü dağlayan sevda mı, nar mı
Ben seni boşuna sevmedim güzel.

Yalnız dünya değil, bütün kainat
Hikmetlerle dolu, inkara inat.
Uçarken her kuşun çırptığı kanat
İnsana bir mesaj us'un içinde

İbret-i alemlik bir varlık insan,

Dağıdır;
Yar zülfünü dağıdır.
Şu gönlümde yükselen
Bir sevdanın dağıdır.
Dağlar var hem engin,
Hem yüceden, yücedir

Devir değişti artık, fareden korkar kedi
Fukaranın hakkını, kul hakkı diyen yedi
Bu değildi ilahi kudretin emri
Kedi fare içindi, adalet herkes için.

Değişmemeyi hüner sayanlar
Gerçeklere karşı gözün kaparlar.
Görmezler mi mevsimdeki ahengi
Hava yazın sıcak, kışın soğur da
Güneş yazın erken, kışın geç doğar.
Aklaşmış saçıma sebep soranlar,

Gönül söz dinlemez, durmaz bir yerde
Dizlerde bırakmaz, derman da, fer de
Dertsizden hekim bulunmaz derde
Dertsizlerden derman beklenir oldu.

Doğru bilinir mi, eğri olmasa
Bahar bilinir mi, güller solmasa,
Bir mazlumun ahı, arşa uzanır
Adalet denilen kavram olmasa.

Eylüller, Eylüller kara Eylüller,
Açtın yüreklere yara Eylüller,
Yüzlerce fidanı kırdın dalından,
Yaktın ateşlere nara Eylüller,
Adem Kurt