Adem Kemahlı Şiirleri - Şair Adem Kemahlı

Açsaydım ellerimi semaya
Yalvarsaydım beni yoktan var eden ilaha
Merhamet eder miydi bu günahkar kuluna ?

Yürüseydim çöllerde susuz bulutsuz umutsuz
Gözyaşlarım yağmur gibi yağar mıydı üzerime

Sadece ben anlayacaktım
Bunlar hep sır kalacaktı
Filancanın biri şiir defterimi alacak
Nar gibi kömürlerle anılarımı dağlayacaktı
Kaçamayacaktım,
Bağıramayacaktım,

Tüm kapılar kapandı mı sana dünyada
Bil ki kapısını açmış seni bekliyor hüda

Çıktım yayan uzunca bir yola
Aşk'ın dilini bulmaya
Sordum gördüğüm her Yunus'a
Tüm sonuçlar çıktı Allah'a

Uzaktan seyretmek kural galiba aşk kitabında
Anla işte ne yapsam da çıkamıyorum karşına
Korkuyorum...
Kaybetmekten değil ama
Yüzünün her detayı zaten aklımda sayfalarca
Bilemiyorum...

Dağlara kar yağmış beyazı kefenden
Uzun dediğin serüven kısadır bir nefesten
İnsanoğlu acizdir ders çıkarmaz tövbeden
Yine kör olmuş kendini ararken.

Çok sevmekten korktuğum için hiç sevmedim
Aşk nedir bilmedim, bilemedim
Bir çift gözle yanmadım
Öylece kaldım işte
Bekle...
Bekle...

Koca deryadan bir damlacık nasiplensem
Ufacık dünyada başka bir şey istemem

Dur Diyebilir miyim? zaman amcaya
Gidebilir miyim? tekrar onu gördüğüm zamana
Kaçırdım demi? yahut korktum...
Yalnızlık benim olsun, benimle olsun
Mezarım olsun, mezar taşım olsun
Yazıversinler kalın puntolarla üzerine:

Aradığımı mı buldum ? yahut benim olan bana mı ? geldi,
Seni hayal etmek, yıllarca beklemek ah ne güzel emeldi.