Adem Eyüpoğlu Şiirleri - Şair Adem Eyüpoğlu

Ben öldüğümde
Sakın arkamdan gelmeye kalkma
Bulutlardan nota nota inen
Gözlerden endamlıca süzülen
Birkaç damlaya sıkıştır beni
Soluksuz dakikaların kıpırtılarını

Hırçın saçlarını savur
Yürekler yakan yüzünü öne eğ
Zehirli bakışlarını başka yöne çevir
Ve beni sevdiğini söyle öyle git
Ayrılık mektuplarını ben okurum
Senden kalanları da yakarım

Sus,
Sadece dinle,
Sessizlik seni anlattı bana,
Kokunu,
Kalbinde saklıyormuş rüzgar.
Nehirler ayna olmuş,

Bir mutluluk ağlıyor, mahkumu olmuş gözlerinin,
Ayrılıklar hasret türküleri söylüyor yokluğunda,
Bir cümle ki seni arıyor zamanın yorgun koynunda,
Bir bakış, sıcak bir düş, güzel bir söz bekliyor yüreğim,
Ama sen gidince kelimeler anlamını yitirdi satırlarda.
Sevgili;

Bana yeni bir resmini gönder
Tebessümlü bakışlarını bana diktiğin
Dudaklarınla sanki seni seviyorum
Dediğini okuyabileceğim
Bir resim olsun.
Parmak uçlarımı üzerinde gezdirdiğimde

Bugün senden,
Bana yardım etmeni isteyeceğim
Bazen bir tebessüm,
Bazen sıcak bir kucak,
Bazen tatlı iki çift söz
Bazen de sıcak bir çorbadır yardımın,

Seni yaşamam gerekenden az yaşadım.
Oğlum;
Yanıma gelip başlarını öne eğdiklerinde,
Yüzüme bakmalarını söyledim.
’Sakın doğru olduğunu söylemeyin, sakın’
Bakışlarını gözlerimden kaçırdıklarında anladım.

Savaş sonrası
Yıkık binaların altında kalmış
Ezik bir gülden ibaret sevmelerim
Kendimi tanıyamıyorum
Yürüyor yürüyorum
Sana varmayan yollarda çürüyorum

Vakitsiz açan dağ gelinciği değilim ki
Poyrazlara kurban gideyim
Nasıl oldu ben de anlamıyorum
Bekle, elbet bir gün döneceğim dedin
Sonra duydum ki bahara âşık olmuşsun
Ne dallar kızıla durdu

Ellerine alabilseydin yanan kalbimi
Cennet suyuyla yıkamak zorunda kalırdın yüreğimi
Sancın öyle çok acıtıyor ki beni
Titremesi bitmiyor yaralı sevmelerimin
Bir anda
Gözlerin kenetliyor bütün bedenimi