Aşk iki kişiliktir
Birinde sen birinde ben
Aşkın bağrı derindir
Bir tarafta sen bir tarafta ben
Aşkta istikamet birdir
Başında sen sonunda ben
Ben seni sevmeden sen beni sevemezsin
Sana olan aşkımın bedelini ödeyemezsin
Ben bu aşkı silmeden sen silemezsin
Bu aşka sırtını dönüpte gidemezsin
Bu aşk bildiğin aşklar gibi kurulmadı
Aşk acısı çekmeden
Aşk şerbetinden içmeden
Aşk diyarından geçmeden
Bana ne senin çektiğin çileden
Aşk sahibine göre tarif alır
Bir aşk yağmuru altında yürüyorum
Soğuk ve içim üşüyerek
Biraz karamsar halime gülüyorum
Ben aşıkmıyım deyilmiyim diyerek
Geçerken bi gül bahçesinden
Verdiği kokuyu tahmin et
Giderken bi tabutta kabrine
Geldiği korkuyu zan et
Nede cesaretle yaşar insan et
Sanki ateşten fırlamış hayret
Dünya denen bir denizin balıklarıyız
Yüzme bilsende bilmesende çıkamayız
Ya yüzüp gideceğiz yada boğulacağız
Avare yüzersek parçalanacağız
Kırdığın kalbe dikkat et tamir edemezsin
Her konuştugunu laftan sayma bilemezsin
Dostun nerden kırıldığını hissedemezsin
İyilik yap unut insana onunla övünmeyesin
Kalpsize sevgi besleme beyhude anlamaz
Ayın serabından
İnsanın cefakarından korkma
İkiside çalışırlar aydınlık yarına
Güneşin şiddetinden
İnsanın münafığından kork
Küçücük bir çocuk dalgaların kollarında
Yatıyor sessiz derin bir uykuda
Döşeği kumdan insanlığın uzağında
Aylan bebekler ölmesin kumsallarda
Hangi dalgalar yıkar senin bu ayıbını
Aynaya bakma et görürsün
Kalp aynana bakki kendini görürsün
Olmayacak şeyler böğürürsün
Bir nefes sonra belki fermanı ölümün
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!