Adem Armağan Şiirleri - Şair Adem Armağan

Gurbet elde kaldım,kimseler gelmez!
Öz yurdunda garip,kalmak zor imiş,
Aksa gözüm yaşı,kimseler silmez,
Dini yaşamaksa,burda nar imiş.

Asker oldu oğul,hasreti yakar,

Sıladan uzağım,acı çekerim,
Buraya gelenler icabet etsin,
Sevgiliden uzak,candan bıkarım,
Atışma bilenler icabet etsin.

Gurbetin kahrını çekmek zor imiş,

İnandığım gibi yaşam, bunda hakkım yok mudur?
Ruhu aç olan kişinin, sor, midesi tok mudur?
Cahiliye hayatını yaşamak ucubedir!
Karanlığa hapsolmanın yeni adı ak mıdır?

Diyorlar ki; "kalbim temiz ama namaz kılmıyom",

Hasta idim yarim,yanımda yoksun,
Sensiz yemek yemem,ama sen toksun,
Huzur yoksa işte budur yalnızlık,
Çağırsam gelmezsin,kalbime oksun.

Yorumlar yazarım,bana yazmazsın,
Bura gelip, ara sıra tozmazsın,
Dostlar vefa olsun,yanlış mı dedim.
Yazdığım şiire,niçin bakmazsın.

Bakınca gözüne aşık olmuşum,
Ne zaman bitecek,bilmemki hasret,
Yaprak misali ben, inan solmuşum!
Ne zaman bitecek,bilmemki hasret.

Sensiz gece,gündüz elem veriyor,

Ya Rab aşkın için,çektim çilemi,
Emrine mü'minler,boynunu büke,
Senin için gezdim,bütün alemi,
Nasıl dayanayım, bu ağır yüke.--Adem Armağan

İnsan o ki ömrü geçirmez boşa

Sağında solunda melekler vardır,
Son nefes verirken gelirler sana,
Sevabın artırmak, bilirsin kârdır,
Uyuma, gafletten uyan Müslüman!

Son nefeste Allah deyip ölenler,

Akşam oldu,ömür,çabuk geçiyor,
Muhasebe yaptım,zararlardayım,
Eceli gelenler,burdan göçüyor,
Korkulu,ümitli,kararlardayım.

Bu dünyada herkes,çekiyor çile,

Batı hayranı ahlaksız,her tarafları tutmuş,
Merkep hürriyeti vardır,aleni sokakta fuhuş,
Oğlan züppe, kızlar hoppa,acep utanma nerde!
Edep yok,haya yok gençte,bunlar nasıl davranış?