O, bir adaydı…
Ne bir kimliği olan,
Ne de uçsuz bucaksız bir denizi.
Yapayalnızlığa gömülmüş bir gece yarısıydı.
Umarsızlığa alışmış bir adaydı o.
Neşelere, mutluluğa özgürlüğe,
Gülmelere, sevinçlere ise bir ada.
Ağlamaya, üzülmeye, hasrete,
Sevgisizliğe, özleme,
Her gün kahretmeye ise bir adaydı…
Kayıt Tarihi : 12.2.2016 17:26:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
TÜM YORUMLAR (1)