Sunakta tanrılara bahşedilen
Canlının katledilişi gibi
Adanmış!
Uçuk bir akşam üstü
Yavaş yavaş serpelenen kar karanlığında
Ayakların altından kayan yol
Bıkmış yıllardır yerlere serilmekten
Silkelenir ezilmişliğinden ve yürür üstüne tanrıların!
Ay ufalanır,dökülür harabelere
Yıldızlar toplanırken gecenin eteğinde
Uykusuz gözlerden akar saman yolu
Yol olur
Şaşkın nehirlere öncü!
Acılar bilenir çarpa çarpa taşlara…
Adanmış hayat sunakta
Katledilmeyi bekler
En uysal haliyle…
Yırtılır tanrıların yüzleri birer birer!
Kılıçla ikiye bölününce dünya
Adanmış hayatlar çıkar ortaya!
Özgürdür artık
İkiye bölünmüş olsa da dünya!
HARİKA UFUK
ADANA
24.02.2007
SAAT:20.00
Kayıt Tarihi : 27.2.2008 10:08:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
düşündüm birgün...ben kimin için yaşadım.çabalarım hep başkalarının mutluluğu adına olmuştu yaşamımım boyunca.kendim için ne yapmıştım ki! benimki adanmış hayat diye düşündüm.adaklık kurban gibi... hep başkaları için yaşamışım.artık kendim için yaşamayı öğreneceğim.
Ruhi HATUNOĞLU
TÜM YORUMLAR (20)