Adanın Günlüğü Şiirleri - Şair Adanın Gü ...

Küçük şeylerden mutlu olmayı bilmek önemli. Zor bir öğreti. Ama hayalim ne kadar büyük olduysa tecrübem odur ki hayal kırıklığım da o kadar büyük oldu.Hayal kırıklığı insanı hayata küstürür.Çok büyük bir ev iyi bir araba değil benim hayallerimin geçit töreni. İyi insanlar iyi vakit geçirmek sağlığın iyi olması iyi bir kazanç kimseye muhtaç olmayalım aman .Bana bir ben lazım bir de bana beni anlatan...Var olana şükür. Kimseye muhtaç değiliz. Küçük ailemizde mutlu mesut yaşıyoruz. Ama ara sıra da kelimelerle süslemeyi hayata dair her şeyi seviyoruz. Bu da küçük bir mutluluk. Bana yetiyor şimdilik.Kendimin ellerinden tutup kendim için bana bir gül veriyorum şarkıda dediği gibi Hayat böyle bir şey bazen...Bazen kendinin ellerinden tutmak da gerekiyor.

Kararlılık güzel şey. Bir şeyi isteyin yeter ki o karşınıza çıkıyor.Sümbül alacağım demiştim aldım. Mis gibi kokuyor. Daha açmamış ama özellikle seçtim. O sadece bana çiçek açacak . Bu daha güzel.

Vaktiyle yine bir sokak satıcısından iki sümbül almıştım.Okuldan eve gelip odanın kapısını açınca yüzüme kokusu çarpardı. Sevgiler gibi sevdiklerim. Onların kokusu yüreğimde baharın kokusu gibi...

Böyle bir şarkı vardı. Bizim kuşak bilir. Yorgun bir pazara uyandım. Dün Berat kandiliydi. O kadar merak ediyorum ki neler yazıldı kaderimize. Gece bir ağrıyla uyandım. Bu bir lutuf deyip bol bol dua ettim. Tabi kimine de beddua.

Sarmallar olur hayatta. Bazen aynı şeyi yaşıyormuşuz gibi gelir.Yine öyle. Bir müjdeye az kaldı diyorum ama ne bilmiyorum. Hissediyorum. Biri beni denerse ve anlarsam çok kızıyorum. Bilerek hata yapıyorum. Ne demek diyorum sen beni tanıyamadın mı senle işim olmaz. Halbuki doğrusu bu. Gel de Ada'ya laf anlat.

Gece güne aşık gün pencereye...Evlere şöyle bir ışık hüzmesi vurur ya ben de ona aşık...Günümüz gün ışığı gibi olsun,çayım hazır .Demlenelim...

Temizliği dünden bitirdik.Belim koptu önce bedenimin sonra ruhumun acısından üçe kadar uyuyamadım.Soğuk bir pazar.Pazar pazar ralli gibi bu kadar araba gürültüsü nasıl oluyor onu da anlamadım. Yarın iş var. Selametle bu dönemi bitirseydik.Işler önce kafamızı yoruyor bitiyor bedenimizi yoruyor o bitiyor başkası başlıyor. Halimize şükür ama bazen ilk çağlarda daha mı rahattı diye düşünüyorum. Ormada meyve sebze av hayvanı birsürü. Ver yiyim ört yatayım:).Şaka şaka.Neyse hala biiiir sürü işim var ev toplanacak yeni ev bulunacak taşınılacak.Allah kuvvet versin. Bir günde hallolur.Yeter ki biz kendimize küsmeyelim...

İki heybetli dağ eteklerine kadar dumana bırünmüş. Sabaha kadar yağmış yağmur. Bilsem uyumaz camdan izlerdim. Çayım sigaram ve bir sürü işim var. Dinlenmek hayali yapılan işlerin listesi arasında.


Sahi dinlenmek neydi unuttum.Yıllardır öyle koşturuyorum ki. Bir çay bir kahve bir manzara bir sigara tutuşan hatıralar ve kalan külleri.Kendini dinlemekle dinlenmek arasında büyük bir fark var. Dinleneceksek hayaller kurmalı, türküler söylemeli, kuşların resmini çekmeli .Ben öyle yapıyorum .Yoksa mazi her zaman bizi üzer. Çünkü insan hiç bir zaman aslında olmak istediği yerde değildir.Bu böyle.

Bir duman tütsüsü gibi bulutlar dağların zirvesine çökmüş. Hafif serin. Geçen yıl bu zamanlar deprem dolayısıyla ablamın yazlık evine gitmiştik oğlumla. Bu şehirde kimsecikler kalmamıştı. Sallantılar rutinimiz olmuştu. Bahceli bir ev. Çayımı kahvemi alıp camın kenarına oturuyordum. Sevdiğim şarkılarla birlikte yağmuru izliyordum.Bazen öyle gök gürlüyordu ki arıyorduk nereye yıldırım düştü diye. Yine öyle yağmur öyle sakin bir ev özlemi var. Bir tane şadırvanım vardı evde kırıldı. Gece başucuma koyup uyuyordum. Gündüz kirlettikleri sayfaları temize çekiyordu su sesi...

Yağmur gerçekten yağdı. Zaten o şakırtılar içinde ruhum da dinlendi. Geçen yıl bu zamanlar yazlık evde soba yakıyorduk. Oğlum olur dese bunca işin gücün arasında yine yakarım... Bi sigara yakarım. Unutmam gereken anıları unutur hatırlamak istediklerimi sonuna kadar yaşarım. Tükenmek bilmeyen bir kar pınarıyım sanki. Kışın karla beslenir baharda ırmak olur coşarım...

Pek de yazacak bir şey gelmiyor aklıma. Ramazanın manevi havası sakinleştiriyor hepimizi. Dün iftara dışarı çıktık. Yaşlı bir amca gördüm. Garsonlar yakinen hizmet ediyorlardı. Uzun uzun baktım. Oğlum dedim böyle yaşlanınca sen de bana bakar mısin. Çok tatlı gülümsedi bakarım dedi.Baharı bekliyorum da ömrün kışı da var. Gençlik gidicek güzellik gidicek. Belki yemeğimizi yiyemez belki suyumuzu içemez olacağız. Ve kimse de baharını vermediği kişiden kışının kahrını çekmesini beklemesin.

Yazasım gelmedi kaldırımda beni beklediğin günleri. Yazasım gelmedi benim kervandan kopmuş bir kuş senin kurt oluşlarını ne yerde ne gökte oluşlarımı.Yazasım gelmedi sana yazdığım şiiri yıllar önce ve bir silik hatırayken hayat koşturmacam içinde.Yazasım gelmedi...
En temiz hislerle yazılan hatıra defterlerinde kalan bir yazı gibi,yazasım gelmedi...Kandırışlarını hayatımı alt üst ederken umursamadan yazasım gelmedi.Benim seni yazasım gelmedi.
Çünkü ben seni yazmak değil okumak istemiştim. Mısraların en derininde ayın on üçünde kime yazdığımı bilmeden yazdığım o şiiri yazacağım .Unutulmasın sevdalıların sevdası diye. Benim yolum yürünmüş vardığım durakta tüm senler yabancı.Bir ben bir de canım bu yolda hancı.

Çayımla buluşmam uzun sürdü... Henüz demlendim diyelim...Takvime bakıp sevindim bahar geliyor! Her ilkbahar bir umut tufanına kapılırım doğanın bir parçasıymışım da çiçek açacakmısim gibi.


Sazım köşede beni bekliyor...Çok yorgun bir geceden sonra taze umutlarla bismillah deyip başlayalım yeni güne.

Nasılsa olacak olan oluyor. Acılarımı Allah 'a havale edip ben kinden kurtularak seyredeceğim olup biteni. Allah adildir. Bu yaşıma kadar çile çektim. İnşallah bundan sonra yüzümüz hep güler.Ama şuna da eminim ki başkalarının gülen hali bizim acı çektiğimizden daha acınılasıydı.