Adama Bak Adama! Şiiri - Abdullah Toroslu

Adama bak adama(!)
Benzer tıpkı nadana.
Layık iken bir dam’a;
Liderim der o dana!

Kelle kulak yerinde;
Ama hasret akıla.
Bir şey var ki derinde;
Yanaşmıyor makule?

Asır der de; din demez?
Dese bile, yanlış der.
Nasihleri dinlemez;
Akla gelmez haltı yer.

Kıl aldırmaz burnundan!
Zavallıcık sırf kibir.
Konuşur da karnından;
Edemezsin hiç tabir.

Görüntüsü pek hoş da;
Yok, odundan bir farkı!
Karar kılmış na-hoşta;
Düşmez dilden o şarkı.

Ayyuktayken unvan şan;
Yok, şerefle ilgisi!
Görse gerçek bir insan;
Hazır elde silgisi.

Tek kıstası materyal;
Din diyene kusar kin.
Görür belki her gün sal;
Bilmez yine o haddin.

Herkes hasret bir şeye;
Ben hasretim akile!
Talip oldum zor şeye;
Kıtlığın bile, bile.

Abdullah Toroslu
10.07.2013-İzmir