Adam Temizlerdim Şiiri - Ömer Dalman

Eğer 2 gün sonra öleceğimden emin olsam;
ilk günü bütün teçhizatımı hazırlamaya ayırırdım.

İkinci gün giyinip, kuşanıp,
bütün alet edevatımı alıp,
eşimle, çocuklarımla vedalaşıp
kendimi şehrin sokaklarına
otobanlarına vururdum.

Yüzüme savaş boyalarımı sürmezdim
ki çakılmasın...

Sonra
zengin, fakir, uygar, ilkel, varoş
karşıma çıkan saygısızların, ayıların,
düşüncesizlerin,
bozuk ve dik bakışlıların,
zamanında bana madik atanların,
hakkımı vermeyenlerin,
geçerken omuzunu sürten duyarsızların
ve terbiyesizlerin hepsini bir bir
tekme-tokat, taş sopa, pala, hatta tabancayla
vurur vurur geçerdim.

Gücüm bitene kadar adam temizlerdim.
ve bunu zevkle yaparken de
son kez gözlerine baktığım bütün ayılara
ana-avrat düz giderdim ki
gittiği yerde sözlerim
ona Vahşetin Senfonisi olsun!
sonsuzda hep bunu dinlesin dinlesin
hırstan daha da gebersin! ..

Tamamen tükendiğimde,
bu ayıların ellerinde son nefesimi vermemek için
eve dönmeden
kendimin fişini de çekerdim
beni bulamayacakları bir yerde
hepsinden uzak
huzurla
son nefesi verirdim.

(Temmuz 2007)