Adam Severse Şiiri - İlker Kayra

Sana çıkan yolların birinde bir çiçek açsa,
Yaşamak için güzel sebeplerin en yenisi o dur, bilirim.
Sureti sana değebilen, toprakta biten çiçek te olsa,
İmrenirim.
Sana çıkan yolların her çukurunu ezbere biliyorum.
İzmirlilere sorsak,
Belki buna da "Lâiklik" derler ama
Beni görselerdi "Sen" derlerdi eminim.
Tam da yol kenarında, o çukurların birindeyim.
Yabani ot misali, benzebilirsen bir çiçek...
Çiçek olsaydım sureti sana değebilen,
Günebakan olmak istedim.
Varsın yağmurlu havalarda,
Kaçışan arabalar sulasın beni.
Olsun, seversek sırılsıklam severiz zaten.
Ertesi gün doğudan gel yine,
Yüzümü sana dönüp haykırabileyim:
Adam severse gölgesi bile değişir!..
Karayolları Genel Müdürümüze sesleniyorum,
Kısmetten öteye de yol yapın, gidemiyoruz!
Hiç olmazsa asfaltla yakın beni,
Gün yüzü görmeyeyim.
Maksat, çukur kapansın.
Ola ki bir gün yandığım yerden
Beyoğluna yol uzarsa,
Galatadaki adı sanı unutulmuş o sahafta
Tarih beni yazar belki bilemem...
Ama üzgünüm bizi yazamayacak.
Bizi yan yana yazamayan tarihin
Tekerrürünü seveyim.
Fransızlar bu acıyı üç harfle özetleyecek olsa,
Aşk derlerdi.
Ama ben, "Sen" diyorum.
İlker KAYRA
24.10.2018 - 01:57