Ne değerli erdemmiş adam olmak,
İnsan her kötü davranışından sonra,
Vicdanında kendini sorgularmış da,
Yine de hatalar yaparmış.
İnsan, erdemli olmanın değerini,
Saatlere ayrılmış ömrünün sarhoşluğunda,
Anlamadan yaşarmış.
Kaburga kemiğinden yaratılan annesinin,
İlk sözleriyle duyarmış adam olmanın kuralını;
"Hak yeme, yalan konuşma!
Sen dürüst ol çocuğum!"
Sonra da onu kendi kendine bırakırmış,
Doğruyu, yanlışı görsün diye...
İnsan olmak başka bir şeymiş,
Adam olmak bambaşka.
İnsan olarak doğarmışız da,
Adam olarak doğamazmışız.
İnsan olup da adam olmayanlar da varmış.
Ne değerli şeymiş dürüstlük,
Topraktan olurmuşuz da,
O toprağın, ekmeğini yemeyi bırakın,
Kutsallığını anlamadan üstüne bile basarmışız.
Sonra kovulurmuşuz hesap için,
Ebedi bir mekandan, fani bir mekana.
S.GÖL
Kayıt Tarihi : 19.4.2023 07:47:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!