Huysuz bulutların yorgunluğundan
Gülümseyiş gibi yürüyüp gelmek
Kutsal bir senfoni yalnızlığında
Bir tutam tuz, bir lokma ekmek
Sıkılmış yumruklar, uçuşan palto
Bu kör karanlıkta gerçeği bilmek
Kaf önce hafif hafif düşüyorsun sonra
kızıl kızıl dağılıyorsun elimde kalıyor iki nokta
atıp kırmızı bir gül kalbimin tam ortasına
kaçıyorsun mevsimlerden mevsimlere
tahtı çalınmış bir padişahım oysa
kayboluşunu arayan hesapsız yolculuklarda
Devamını Oku
kızıl kızıl dağılıyorsun elimde kalıyor iki nokta
atıp kırmızı bir gül kalbimin tam ortasına
kaçıyorsun mevsimlerden mevsimlere
tahtı çalınmış bir padişahım oysa
kayboluşunu arayan hesapsız yolculuklarda
adam gibi adamdır benim kardeşim yüreğine sağlık
eski bir dost
yüce
moda tabirle işte budur. hele o son cümle...
Bu şiir ile ilgili 2 tane yorum bulunmakta