Adam Olmak Şiiri - Ömer Yazıcı

bahar bahçelerin gün batımlarında doğmuşlum nisanla
eşkali mümkünsüz bir dokunuşla
tene hitap edepsizliğine düşürmeden
ruhumla...
ve yılmadan
sevmişim
özlem koymaktan geri durmamışım hatta
düşüncelerde dahi dokundutmakdan ödüm koparaktan
yürek açışlarımda da cimri olmamışım
sevgi sunuşlarımdada
ayrı koymamışım kokumu
yürek işlemeli sakilerle
ve yol vermişim yüreğime
mısra mısra yağmışım gözebebelerinin esrarerngiz dokunuşlarına
kulaklarıma en lezzetli türkülerden daha hoş düşürmüşüm sesini
içime çekmişim
sevmişim yaa
daha ötesinde daha öte yokki
sevmişim işte
üşüdüğünde üşümekten geri durmamışım
ağladığında zincirlemişim bütün gülüşleri
yasaklamışım
gülümsediğinde çoktan müjdelenmiş bahar
ışıl ışıl
yaşamışım
nefis ateşini küllemişim üstelik
sen demişim
gerisi vız
ya allah bismillah
sevmişim
gül bahçesi olmuşum kaldırmlardaa
geçecek ya
kirlenmesin ayakları
bütün rakı ları ben içmişim
sarhoş olmasın
gelse elimden olmayan herşeyi sunmaktan asla deri durmamıışım
ölüm dahil
gelse elimden
gül yaprağı lezzetinde şiirlesem gözlerini
gelse elimden
omuzlasam
sıyırsam insanlıktan
sevmişim yaa
ötesi
ötesinde daha ötesi yokki
herşey olmuşum yaaa
ama her şeyy
sevmişimm

ADAM OLMAK NE ZOR ŞEYMİŞ ANNEE

FUFUKA