Adam Olamadı Şiiri - Muammer Baydere

Başkan mıydı bilmem neydi
Fakat adam olamadı
Evde adı belki beydi
Efendiyi bulamadı

Üvey ana sam tutturdu
Hesabını tam tutturdu
Ayvaları ham yutturdu
Mevsimine kalamadı

Sabit ince bir marazdı
Güzelliği aramazdı
İnsanlığı yaramazdı
Çiçek bile sulamadı

Sözde şiir yazıyordu
Dosta kuyu kazıyordu
Para için azıyordu
Az kemikler yalamadı

Her ortama dalıyordu
İyi koku alıyordu
Alın teri çalıyordu
Hak edip de alamadı

Kendini bey sanıyordu
Belki bir şey sanıyordu
Zurnayı ney sanıyordu
Öttürdü de çalamadı
Biraz adam olamadı

“Unutup da insanlığa attığınız dayakları
Gönül dostu diyorsunuz bırakın bu ayakları..”