Okuyup adam olacaklardı
Çeltiksuyu yatılı bölge okulunda,
Bingöl’ün fakir çocukları da.
Ali Çakar Dede ve diğer tüm büyükleri,
Tuncay, Akif, Erkan, Suat ve Uğur ile
Daha nice evlatları, can kuzularını,
Bunun için onbeş yıldır umutla büyütüp,
Bunun için umutla beklediler okumalarını...
Hırsız, soysuz,
Aşağılık, vicdansız,
Yalakalar, pislikler ve saire,
Kim varsa içinde bu çarkın, onlar işte;
Göbekten bağlandıkları,
Bu yağma ve talan sisteminin,
Çürük duvarlarıyla birlikte,
Seksen dört Bingöl’lü çocuğum(uz) u da,
Yaşamlarının ilk baharlarında;
Sabahın köründe gönderdiler öte yana.
Okuyup Adam Olacaklarımızı
Ve kendi yarınlarımızı umarsızca,
Göz göre göre ve de vicdansızca,
Soygun payına kurban seçtiler,
Ve bir kez daha insanlığın içine ettiler.
Oysa o çocuklar ölüm okulunda,
-Kalıp ölüm kalım savaşında-
Tanrıdan torpil bile isteyemeden,
Geldikleri gibi tertemiz ve çocukça,
Günahsız olarak ölüme gittiler...
Aynı kara gün, anı acılar,
İkibinsekizde Çin'e de uğramışlar;
Girmiş ya hırsızlık virüsü insana,
Bizde de olsa, Çin'de de olsa,
Millet vahşi kapitalizme esir olmuşsa,
Unutturur insanlığını insan olmayana.
Ve sonunda kiriş ve kolonlar,
Acımasız hain katiller olurlar;
Neşe saçan, irfan arayan,
Çocuklarımız artık ölü çocuklar..
Kötülük bilmez filiz ve fidanlar,
Hırsız beyinlere kurbanı olurlar..
Yalçın Öner,
02.mayıs.2003, Ankara
14.05.2008 Mersin
Kayıt Tarihi : 17.5.2007 13:01:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Depremi ve öğretmenleriyle birlikte bunca çocuğumuzu kaybettiğimizi tv.den öğrendiğimiz de bir Türk olarak ailecek zaten yıkılmıştık... Bir de beş torununun topraktan çıkışını bekleyen Ali Çakar dede'nin sabah gazetesinde ki resmini görünce acımız içimize sığmayacak kadar büyümüştü ve bu infial dizeleri çıktı ortaya. Umarım bir daha kimse çıkar uğruna, çaldıkları malzemeler ile ölüm okulunu yapan yerel müteahhit gibi, kendi canlarına bile böyle umarsızca kıymaz...
TÜM YORUMLAR (3)