İçi neyse, dışta olmalı sesi,
İçtekini söylemeli nefesi,
Fikri başka, zikri başka olanın,
De bana, neresi insan, neresi?
Temiz geldik bu dünyaya hepimiz,
Bazısında pak fıtrattan kalmaz iz,
Değişip bozulan o kadar çok ki;
Belki ben, belki sen, belki hepimiz.
Perdeleri kaldırınca aradan,
İsraftan, evlattan, haram paradan,
Temiz gittin, nasıl kirlendin kulum?
Deyip sonra sormaz mı ki, Yaradan.
Yazılış: 14.01.2018
Abdullah Haktankaçmaz
Kayıt Tarihi : 14.1.2018 23:18:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
Sahtekâr, riyakar insanların çoğalması, çoğu kişinin menfaatine tapar olması, bu gibilere namuslu insanlardan daha çok değer verilmesi gücüme gittiğinden, şiirle de olsa seslenmek istedim. Belki benim ulaşamadığım kişilere o ulaşır inşallah...
![Abdullah Haktankaçmaz](https://www.antoloji.com/i/siir/2018/01/14/adam-gibi-insan.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!