aklım yettiği kadar boşverdim herşeyi...
seni...
beni...
bizi...
şimdi gücüm yettiği kadar katlanıyorum acılarına...
senin...
benim...
bizim...
"bana ne " diyemeyecek kadar hassasım.
lakin;
nasıl bir G / ÖÇ yaşattıysan ruhuma,
özüme geri dönüşlerimi bile çalmışım.
artık kim tamamlamaya çalışsa arta kalanımı,
senden...
benden...
bizden...
"adam gibi bir sevda çıkmaz" diyor...
Herkesin içinde ÖLMEYEN biri vardır kurbanım....
Sen onu YAŞATTIKÇA,
Onun seni ÖLDÜRDÜĞÜ....
Kayıt Tarihi : 15.11.2015 21:20:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
DÜŞÜNCESİZ PRENS
