Adam gibi adam bulamıyorum

Adam gibi adam, bulamıyorum

Doğru yazdım diye, köyden kovdular
Şehirliyim şimdi, aldırmıyorum
Sırra kadem bastı, eski komşular
Akıllandım artık, aramıyorum

Muhtar ile imam, köyün namusu
Birinin elinde, dinin tapusu
Öteki hökümet, öter borusu
Önlerinde dim dik, duramıyorum

Şehir bir ummandır, insan zerresi
Herkesin yüzünde, ayrı maskesi
“Bana ne” kültürü, yuttu herkesi
Yönümü kimseye, dönemiyorum

Köylerin şehirden, farkı kalmadı
Edep haya gitti, elde durmadı
İnsanlar bir türlü, akıllanmadı
Bu işlere kafa, yoramıyorum

“Üzüm üzüme mi”, kimlere baktı
Kızardı velakin, bağı da yaktı
Cehalet şapkası, kafaya taktı
Bir türlü zinciri, kıramıyorum

Hacaloğlu der ki; köyümden göçtüm
Yağmurdan kaçarken, doluya düştüm
Az konuştum çok az, çoğuda sustum
Adam gibi adam, bulamıyorum