Adam gibi adam... Şiiri - İlhami Arslantaş

Madem şair isek ehil ve kamil,
Edebi erkana uymalı adam.
Özüne sözüne olmalı hamil,
Kötü huylarından caymalı adam.

Söz; bir canı alıp can derebilir,
Bir can hiç değilse kan verebilir,
Bilgi kalkan olur zan gerebilir,
Kendi ne dediğin duymalı adam.

Layık görmüyorsa kendine sözü,
Eli yakmamalı mesnetsiz közü,
Yırtıp atmalıdır ahlaksız yüzü,
Büyüğü küçüğü saymalı adam.

Özde kurmalı ki; adil bir düzen,
Toplum haklarına göstersin özen,
Hileli izanla tartarken mizan,
Yaptığından hicap duymalı adam.

Önce insan deyip girmeli güne,
Sırtımızdan insin kan emen kene,
Kilit vurmalıyız nefretle kine,
İnsanı en başa koymalı adam.

Kendi ayıbını saklarken yana,
Ele kusur bulup girme her dona,
Muhtaç olduğun bil her an can cana,
Namerdin gözünü oymalı adam.

Oturup kalkarken pozunu indir,
Toplum baş tacı de içine sindir,
İnsanı alçaltan hırsını dindir,
Doğruyu doğruca yaymalı adam.

Der ilhami önce kendin sorgula,
Kendi vicdanında kendin yargıla,
Sözünü söylerken doğru vurgula,
Adam olduğuna deymeli adam.
………………Adamlık erkini giymeli adam