Adam gibi adam Şiiri - İbrahim Özdemir 2

ADAM GİBİ ADAM

Taşrada büyüdüm,
Harabe okullarda okudum,
Çamurlu sokaklarda oynadım,
Gündüz okudum akşam çalıştım,
Derslerimi gaz lambası ile yaptım,
Pazarlarda harçlık için limon sattım,
Onu da uyanıklara kaptırdım,
Bedenimi okula erken giderek ısıttım,
Arkadaşlarım kantine giderken,
Ben kendimi sınıfıma kapattım,
Bir tabak tahrana çorbasını,
Aç kalmamak için ekmeği banarak yedim,
Bir baş kuru soğanı,
Üç güne taksim ettim,
Benim gibi sefillerle oldu,
En iyi arkadaşlığım,
Zengin dev aynalıların ayakuçlarında süpürüldüm,
Dalgalı aşağılamalarla sayısız düğümlerle büküldüm,
Liseden sonra üniversiteye vardım da bıraktım,
En kısa yoldan kendimi bir işe attım,
Çok çalıştım kendime üç odalı bir servet yaptım,
Elimde olanı yuvarlaya yuvarlaya fakirlerle paylaştım,
Ezildim ama dürüstlüğü elde tuttum,
Ben kendimce her zaman mutluluk yoğruldum,
Dürüstlük denince hep kendi ismimi çağırttım,
İşte bu yüzden ben adam gibi adam olmuştum.

(DEMYANLİ) İBRAHİM ÖZDEMİR