İnsanlar ayrılır birkaç sınıfa.
Kimisi adamsa kimi boş kafa.
Dinle bu sözleri alma hılafa.
Sakın dinleme boş konuşanı.
Boş konuşuklarla oyalar seni.
Hem seni bezdirir hemde kendini.
Öyle yetiştirmiştir o kendini.
Sakın taviz verme boş konuşana.
Bakarsın boynunda kravatı var.
Takım elbisenin markası sarar.
Bu kispetten gözün bir adam arar.
Tanımazsın ondan çıkan adamı
Adam vardır kravatsız adamdır.
Konuşurken ağzından bal akandır.
İşte onu öyle yapan takvadır.
O adam adam gibi bir adamdır
Adam vardır çenesi düşük derler.
Ciddiye alınmaz alay ederler.
Doğruda konuşsa palavra derler.
Sevemezsin çene tüşük olanı.
Adam vardır efendi kendi kendine.
Asla karışmaz kimsenin işine.
Toplumda değer verilir kendine.
Adam ismi ona yakışanıdır.
Adam vardır mesleği yalakalık.
Onun işi gücü olmuş şeytanlık.
İşte ondan çok uzaktır adamlık.
Mesleği olmuş onun yalakalık.
Adam vardır işi gücü yalandır.
Yalan onun için doğru kavramdır.
Doğru konuşamaz sanki haramdır.
Toplum dağer vermez böyle olana.
Azda olsa adam şeması budur.
Beğen beğen bir köşesinde otur.
Başkatürlü bunun izahı yoktur,
Adam olki değer verilsin sana.
Kayıt Tarihi : 30.8.2007 13:53:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Adam vardır işi gücü yalandır.
Yalan onun için doğru kavramdır.
Doğru konuşamaz sanki haramdır.
Toplum dağer vermez böyle olana. ...çok doğru çalışana doğru değil gayri rağbet hangi yöne doğru olduğunu siz karar verin tebrikler dörtlükler çok anlamlıydı ha anlayana saygılarımla. Hasan Öztürk
TÜM YORUMLAR (1)