Kravat, pantolanla:
Gerçek adamlık olmaz.
Adam gibi adamdan:
Kula,kulluk beklenmez.
En başta iman gelir,
Sonradanda doğruluk.
Adam olan adamda:
Olmaz asla yamukluk.
Ne insanlar vardır ki,
Bizde adamız derler.
Ufak bir zor görünce:
Hemen kaçar giderler.
Servetin çokluğuyla:
Esas adamlık olmaz.
Adamlık sıfatları:
Pazarlarda satılmaz.
Bazı adamlar vardır:
Sanki birer müsvedde.
Zan eder benden başka:
Adam yoktur alemde.
Kimisi aşırı süslenerek:
Adam olmaya uğraşır.
Bunların hepisinin:
Ğayreti boşunadır...
Kimi insan adamlığı:
Şişelerde arar durur.
Kafayı bulduğunda:
Adam olduğun düşünür.
Kimileri yalan söyler,
Daima kendini över.
Adam olduğunu sanar:
Yalan yere yemin eder.
İyi adam olmanın:
Vardır bazı şartları.
En asğarısı bunun:
Bilmek: “ yolu, yordamı.”
Kendi özüne bağlı,
Herdem sözüne sadık.
Adam gibi adamlar:
Yapmazlar yalakalık.
Sakın Ali söyleme:
İyi adamım diye..
Dünyaya bağlanmadan:
Kulluk eyle mevlaya.
Kayıt Tarihi : 6.10.2006 23:52:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!