Adam Gibi... Şiiri - Sadullah Celik

Bir menekşe doğar toprak renginde,
Şefkat kanadını ger, adam gibi...
Bir söz vermiştin ruhlar aleminde,
Verdiğin sözüne dön, adam gibi...

Sevgiler ıslanır gönül tasında,
Umutlar yok olur gül yaprağında,
Dostlar yalan olur can pazarında,
Ölümsüz dostunu bul, adam gibi...

Her geçen günün tatlı bitiminde,
Bir bedel var bu hayat ilmeğinde,
İslam'ın adı varsa kimliğinde,
Kendini hesaba çek, adam gibi...

Canlar emanet beden ülkesinde,
Zaman kurşunlanır halk kahvesinde,
Bir yaralı kuş çırpınan nefsinde,
Ölmeden mezara gir, adam gibi...

Üzerinde gezdiğin toprak kimin?
Faydalandığın bunca nimet kimin?
Okunan ezan, çalan çanlar kimin?
Her gün yatmadan düşün, adam gibi...

Sırtındaki yük vursa da beline,
Yalan söyleme rızkım gider diye,
Başın dik, sözlerin uysun özüne,
Kimseye boyun eğme, adam gibi...