Adam Gelme Şiiri - İrem Aslan

Bu gece ellerinden öpüyorum
Tutkunu olduğum acılarımın
Ak saçlarımı daha sık okşuyorum
Siyahlarına inat beyazı seviyorum

En derin okyanuslar bile sığ gözümde,
En aşikar sevdalar dahi,daha sıradan
En hafif mavi ,gökyüzü olsa ne çıkar
Tüm renkler şeffaf ve anlamsız şimdi .

Ben duymadığın bir türkünün ezgisiyim
Bilmediğin diyarların birinde dervişim
Tut ki bütün göğü kucaklamışım içimde
Bir seni bekliyorum, gelmeyenim ,çaresizliğim.

Sen alacasının karasında şimdi parlarken
Ve bakmakla yetinip,dokunup hissedemediğim
Düşümde görüp de peşinden gittiğim,
Öyle bir hayal ürünü,filmlerde etiketlediğim,
Gelme.

Gelme ki ;süslediğim yalanların ,toz pembesi ol
Burcu burcu baktığını zannettiğim bir kral
Ve kimsenin bilmediği deli arzuların kölesi
O saklı köşkün,mağrur başı dik efendisi ol.
Gelme.

Şayet gelirsen, bastığın toprak bile küsüp kurur
Dokunduğun her bitki ,ar eder ,tek tek çürür,
Uzandığın eller buz, kalbim enkazın habercisi
Bedenim kilit ve ben herhangi biri,
Sen herkes gibi tanıdık,
İkimizde gizli ve tutsak kalmalıydık,
Dememek için
Gelme.
Hayalin kadar güzel değilsin
Adam.