İstanbul nimetmiş adam biliyor!
İhya etmediği kimse kalmamış.
Her işi düşenden haraç alıyor;
Valiz battal boymuş koy koy dolmamış
Bu tarla verimli bire bin katlar
Villalar, dükkanlar, araçlar, katlar
Duyanların dili, damağı çatlar
Maharetli simsar az buz çalmamış
Uzmanı olmayan pek beceremez
Kolay kolay her boyaya giremez
Cambaz bile böyle top çeviremez
Oltasını sığ sulara salmamış
Yakın akrabalar, eş, dost, arkadaş
Yollarını bulmuş sayısız yoldaş
Zirveye tırmanmak için canhıraş;
Çok çırpınmış ama nasip olmamış
Reklâmcısı kıvrak, hizmete özel
Asfaltlar aşınmaz devamlı git, gel
Sabit bir noktada dönüyor pergel
Uyumlu ulağı boşa bulmamış.
Herşey güzel olacaktı, oldu be
Güpegündüz oynuyorlar körebe
Hizmet paraları iniyor cebe
İstanbullu hiçbir hizmet almamış
Hâkime, Savcıya, Valiye tehdit,
Savuruyor, hırsız, boş gelmiş muhit
Kime özeniyor bu babayiğit!
Şımarık büyümüş, edep bilmemiş
Biliyorum bunlar hayli pişkindir
Sırtları berk, karınları şişkindir
Keyfine, içkiye, mala düşkündür
Bu dünyaya gitmek için gelmemiş.
Mehmet Postallı / 2025
Mehmet Postallı
Kayıt Tarihi : 15.11.2025 18:55:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.




Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!