Adam Bilir Şiiri - Ali Bektaş

Ağzım yandı, aman siz dikkat eyleyin,
Adam gibi adama saygı gösterin,
Hadsizler ile oturup sohbet etmeyin,
Saygı sevgi ile el divan durmayın,
Selam bile vermeyin, kandini adam bilir.

Ademoğlu bazıları başıboş it gibidir,
Kimisi Katır, kimisi uyuz eşek gibidir,
Çakal ile özleştirmek, Adama sövmek gibidir,
Alçağı okşamayın, onu bir tokat bilir,
Selam bile vermeyin, kendini adam bilir.

Övdüler, ardında gittiler eşekleri at yaptılar,
Şakşakladılar, göklere çıkarttılar kanat yaptılar,
Soysuzları, şaşkınları başımıza saltanat yaptılar,
Şerefsize semer bile vurmayın kıdem bilir,
Kelam bile söylemeyin, kendini adam bilir.

Bilirler işlerini, tilkiden beter kurnazdırlar
İçi ile dışı yalan, beyni ile zeka azdırlar,
Her yalanına bir kılıf bulur, gayet utanmazdırlar,
Tükürsen de yüzüne onu iltifat bilir,
Adını bile zikretme, kendini adam bilir.

Karda gezerler kimse bilmez izlerini
Değer bilmezlere gösterme cehverini,
Kendini belli et, dökmeden her derdini,
Sarhoş binse bir kayığa, kayığı yat bilir,
Aynı meclise gitme, kendini adam bilir.

Söz yerinde söylenir, Demir tavında dövülür,
Öveceksen iyi tart, anlanır, dinlenir öyle övülür,
Küfür edeceksende, yüzüne tükürür öyle sövülür,
Tükürmezsen yüzüne küfürü sıradan bilir,
Yüzünü siler, devem eder yoluna, kendini merdi adem bilir.

25/08/2012