Adam Şiiri - Ufuk Yöney

Önce sendeledi adam ardına bile bakmadan
Bir adım daha dedi bir adım daha.
Şimdi değil dedi şimdi değil.
Düşmeye daha var şimdi vakit dar.
Gözlerini kıstı sonra
Böyle olunca ne zormuş dedi adam
Güneş bile düşman sanki boylu boyunca
Sonra kesildi dizlerinin bağı
Yıkıldı adam elleri böğrüne gitmeden
Derin bir ah bile çekmeden yıkıldı adam
Sizde mi? dedi ayaklarına vurup
Yarı yolda bırakacaksınız
Sonra önünde dağa baktı adam
Yol kaldı mı ki sizde bulacaksınız?
Hayalleri vardı, umutları, kurumasaydı
Bir zamanlar gözyaşları
Oysa bir dünya kuracaktı masmavi gök
Yemyeşil ovalarda yavruları koşacaktı
İlk mermi bacağından
Sonraki sırtından döktü yere hepsini
Tekmil cihan sustu
Adam adamdı çünkü
Candı sırtından ihanet
Gözünden merhamet kustu