Sessize aldım dünyamı, sessizce,
Pişmanlıklar, serzenişler, haykırışlar ve isyanlar, senden sonra,
Hepsi tek tek vedalaştı yüreğimle.
Günaha battığımız gecenin sabahında,
Kirlenen yalnızca çarşaflar,
Dünyadan arınan bedenler.
Ruhunun ruhumla vuslatı,
Yaşanan her anın zırh gibi saniyelerle beynimde hüküm sürmesi,
Sen giderken, dilimde tek bir kelime:
Kendine iyi bak Adamım.
Terim terine, nefesin nefesime,
Nefsimi eline, kaygısızca, korkusuzca teslim ettiğim,
Adam, kendine iyi bak.
Ömür mü? Ödül mü?
Varlığın, mükafat mı?
Haramla helalin savaşması mı?
Yenmek mi? Yenilmek mi?
Yaşadığım...
Gözüme değen gözlerin,
Nazardan daha derin, derin, derin
Kendine iyi bak Adamım.
Kayıt Tarihi : 16.8.2024 03:06:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!