Adam...
Derinden kanayan yaram...
Sen tuz döküp acıttıkca canımı
Beğendim ben ölümlerin en tatlısını
Adam...
Kabullenemediğim hatam...
Sen ellerle mutlu süphesiz
Ben ölüyorum en derinimde sensiz
Adam...
Ölesiye kalbimde yatan...
Uzaksın, tuzaksın, yasaksın bana
Ama koşarak geliyorum her defasında sana
Adam...
Sevmiyorum derken ettiğim yalan...
İçimde bastırıp kalbimin sızısını
Dökülen her yaşta çektim acısını
Adam
Kabuk tutmuş yaralarımı açan
Yalanlarım canını yakarken
Yaralarım koptu gitti benden
Adam
Bilmediğin çok şey var bende yatan
Kokuna sıcaklığına yanına hasretken
Sakladım bunların hepsini senden
Adam...
İçimde kocaman bir aşk var beni sana katan
Yanarken için için sana kalbim
Gururumu benliğimi beni yolunda kaybettim
Kayıt Tarihi : 6.2.2022 01:14:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
