Adam Şiiri - Mustafa Kemal Erdoğan

Camdan kubbelerin içinde bir ADAm var,
ne olabileceğine aldırmayan suların içinde bir düş,
akla gelen AŞK'a gelir,
başının çaresine bakabilir eğilmiş duygular kalabalık yalnızlıklarda...

değişik boncuklardan kolye yapabilirsin,
güzel de durur belki boynunda,
koynumda beslediğim çıngırakların sesleri neden çınlıyor kulaklarımda...

eskinin yeniye başkaldırışlarında hep bir sancı durur karnında,
koca taneli mısırları çocuklar kemiremez,
gelenek değildir ahlak otobüsünden inmek,
görenek de sadakat tokmağını başka davullarda çalmak değildir...

birazdan görünecek dakikalarda yine sen olacaksın aklımda,
hiç bir yere gittiği yok düşüncelerimin,
ayrı anlamlarda yaşayan yanak duruşlarında sevgi barınamaz,
hangi gökyüzünde kuş uçmaz,
benim kalbimden başka kervan geçmez...

uyduruk romanların kahramanları akılda kalmaz,
sırtından vuracak avcı avını beklemez,
yeri zamanı belli olmadan vurulur gider savunmasız can,
hadi gel de sonrasında anlam yükle yüreğin kesiklerine....

yeterince sevmedin,
bilmiyordun çünkü,
sağlık olmasın kahpece dizilen heyecan fırtınalarına,
zaafların iradeye yenilmesinde hep minik yürekler çeker acıyı,
kocamanların zevk düşkünlüğünde sevgi maddiyatın süslemesidir sadece...

ödüllendirilmez edepsizliğin bakışları,
gözü çıksın varsa,
çevre koşullarının oluşturamadığını,
kalbiyle tesadüfe bağlayan düşünce tarzını.....
insana,vicdan vasfını onurlandırması için fırsat verdi Tanrı,
kibirine sayı kaybeden tövbeler edemez geçmişe,
kimse başımın belası olamaz benim,
tatlısı kalmamıştır yalan sözlü yüreklerin şerbetinde...

sevgi gelirimin O'nda biri,
geriye kalanı dokuz doğurur vedalarında seslerin,
devamı olacak yangınlarının yüreğimin,
kimseye aldırmayacak deliliklerim,odasında topaç çevirirken aklımın....
havanda su dövebilirsin,
aynı nefeste soluklanmadan sonra aşka sökmez büyüklenmen,
hangi balonu bıraksam uçar gider gökyüzüne,
şişirmeden önce bilmem gerekirdi ten çekimi kuralını...

seninle daha fazla zaman geçirmem gerekiyor fırsat veren,
meleklerin kalemini esirgemeden çiziktirdiği günahlardan sakınırım,
acısı çekilmemiş dertlerin sebebi olmadan göğsüm inip kalkmalı,
duaya el kaldırdığında utanç yaşı düşmemeli kucağına...

tek gözü kapalı gülüşlerin gemisinden bakarsın hayata,
kalbime nefesinle dokunamadın,
o kadar açıktım sana,
bir adım bile atmadın,
bense hiç kaçmadım...

camdan kubbemin altında kendime yeter bir sevda toprağı yarattım,
ha şa Allah'ım,yaratmak benim neyime
dilimin sürçme seanslarında affına sığınırım,
gönlümdekini senden daha iyi bilecek kimse yok ki,
toprağımın etrafındaki suda beliren minik tebessümün
bundandır sebebi...