Ruhuma dokunan bir el,en derinime taa şurama!
Gizli kalmış çocukluğuma,hoyrat genç kızlığıma,
İlerde doğacak çocuklarıma,analığıma,kadınlığıma…
Kalbimin en derinlerine işleyen bir çift göz,
Kinlerimi,geçmişimi,buz kesen hücrelerimi eriten,
Yüzümdeki tebessüm,yanağımdaki gamzem,dudaklarımdaki kahkaham!
Hayatımdaki bir adam…
Yeri geldiğinde en şımarık veletlere taş çıkartan,
Yeri geldiğinde o sert bakışları fırlatan…
Beni kahırdan öldüren,bir öpücüğüyle başımı döndüren,
Sinirlenince kıyametleri kopartan…
Ama ne olursa olsun hep ve sadece benim olan bir adam!
Kayıt Tarihi : 14.3.2013 10:31:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Gülçin Çömen](https://www.antoloji.com/i/siir/2013/03/14/adam-151.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!