Adam
"Güneş batar, ay parıldar
Bu masum ruhumuza kahveler biter
Kalırız soluk ışıkta..."
Yalnızım,ellerimin tuttuğu,kalbimi çarptıran tek şey kahve.
Ve ben kahveye aşığım.
Her yudum derin bir soluk çekiş,nefes alışveriş.
Senin yerini doldurmuyor.
Gecelerin soğuğunu kahvem bile ısıtmıyor.
Şimdi ben kahvesi bitmiş bir yazar gibi umutsuzca kağıda belkide geleceğin yola bakıyorum.
Ümitsizlik, gözyaşları yoluna nehir gibi akıyor...
Parıldarsa ruhuna baskı yapan ümitsizliğin, karanlıkta bulursun yolunu işte o zaman. Bir ışık yak adam.
Kayıt Tarihi : 2.1.2015 13:09:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!