Ölüm kol geziyor sevgilim
Geceler karanlık aşk kaybından öleceksin
Ört üstünü yine de üşürsün
Ah alazında yandığım
Kaç ısmarlama sevdaya diz çöktün
İki yakan kavuşmuyor
İçinde kaybolduğum sen
Bittim mi sandın ben
Sana çok teşekkür ederim sevgilim
Unut demiştin
Sen unutulmayı çoktan haketmiştin
Unutulmak için unut demiştin
Senin olmadığın bir şiir yazıyorum
Cenabet sevdalar oturmuyor satır aralarıma
Kan pişmanlık nefret damlamıyor mürekkebimden
Hasta bir ruh taşıyor bedenin
Her sevdada biraz daha küçüldüğün
Sende vebalı bir aşk
Anılara yaslamıyorum başımı
Ben her gece büyüyorum
Sabah üç beş nöbetlerine duruyorum
Siyah ve beyaz saatler bana çalışıyor
Ruhumun bam teline basıyorum
Öyle kuvvetli vuruyorum ki gelişlerimi saymıyorum
Ben yarınsız yollara otostop çekiyorum
Öyle de yanmışım böyle de,
Avuçlarıma tırnaklarımı geçiriyorum
Aşkın unutulmuş yüzünü görmüyorum
Gözlerim yarınlara iflas etti
Kalbimin bütün iyi niyetli halkalarını koparttım
Sonra bir şarap açıyorum aklıma gelmiyorsun
Sonra bir çay demliyorum yalnızlığımı dinliyorum
Sonra bir sigara yakıyorum işlediğim cinayetlerimi sayıyorum
Senin kurumuş dallarını özlemiyorum
Öyle bir yara almış ki yüreğim
Bakmıyorum görmüyorum ne acı ki hissetmiyorum
Üzerime her gece çöken tren rayları
Çok uzak diyarlara uçuyorum
Senden sonra istasyon sevdalara tutuldum
Ben bir garip yolcuyum
Sen benim için kısa bir şiirdin şiir bitti sen bittin
Yüreğime nefreti mayaladım arkama bakmadan yürüdüm gittim
(25.04.2013) 11:50
Dilek MertKayıt Tarihi : 25.4.2013 12:23:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
kutlarım
kutlarım
+..
TÜM YORUMLAR (3)