Adaletin Gölgesinde Şiiri - Sinan Bayram

Adalet…
Bir terazidir belki,
Ama kim tutar teraziyi?
Eli güçlü olan mı,
Yoksa gücün ağırlığını bilip
Eğilmeyen mi?

Güç, güneş gibidir —
Yakabilir de, aydınlatabilir de.
Ve normlar…
İnsanlığın gölgesinden doğan
Kırılgan yasalar,
Vicdanın ve korkunun ortak çocuğu.

Bir şehir düşün —
Kuralın sesi duvarlarda yankılanır,
Ama adalet, o sesin ötesinde
Bir kalbin nabzında atar.
Çünkü güç, ne kadar parlasın,
Haklı olmayı garantilemez.

Bazen adalet,
Sessiz bir vicdanın yalnızlığında bulunur.
Bazen de bir fısıltıdır,
Gücün gürültüsüne direnmeye çalışan.

Ve anlarım:
Normlar, zamanı giyen elbiseler gibidir,
Ama adalet çıplaktır —
Ne çağın süsüne, ne çıkarın rengine boyanır.

Belki de adalet,
İnsanın güce rağmen
Doğruyu seçme cesaretidir.
Ve işte o an,
Zayıf bile güçlüdür,
Çünkü hak, o anın sessizliğinde parlar.

Sinan Bayram