ADALET ŞİİRLERİ

GELECEK NESİLLERE
GÜZEL BİR YURT BIRAKMALIYIZ
Ayrımcılık olursa bir ülkede
Toplumsal acı gerçekler
Serilir gözlerimizin önüne
Hiç de üstüne vazife olmasa da
Kendisine vazife çıkarır
..

Hak, adâlet ve özgürlük zincirlerle bağlı,
Zincirlerindense; kan, zulüm ve akar gözyaşı.
Bu zulüm ve işkence karşısında hak düşmanları,
Ayak ayaküstüne atmış, keyif çatar bakışları.

06.05.2008
Akdağmadeni
..

Zulüm ise amacın,boşunadır çaban,
Para dediğin,güç dediğin külliyen yalan.
Hukuksuz dünya,dünya değildir,
Adaletsiz gönüllerin oyunu su-i zan!
İşin aslı doğruluk,işin sırrı adalet,
Hak yiyip kin beslemek değildir medeniyet.
Hatrı sayılır biri olmayı ister isin;
..

Bedenlerin birbirlerine sokularak usulca dalgalandığı ‘insan denizinin’ ortasında, fark ettim onu. Yuvarlak, münasip başını örten saçlarının tek bir teli bile koyu kalmamıştı. Öyle beyaz doğmuş, hep öyle dallarına konan tüyümsü kar gibi saçlarıyla yaşlanmıştı sanki. Derin çizgilerine inat hâlâ masum görünen yüzünü kızgınlıktan ziyade koyu bir hüzün gölgelemişti. Kış güneşinin binaların soluk duvarlarını aydınlattığı kısacık bir an üstümüzden sevinçli kuşlar geçip gitti. Gök kubbenin berrak aydınlığından bakanlara insan sürüsü nasıl görünüyordu acaba. Topluiğne başı büyüklüğünde binlerce insan kafası... Yumruklarını boşluğa kaldırmış binlerce kol, binlerce düşünce, üst üste yığılmış sırlar, acılar onları maskeleyen, bazen açığa çıkaran öfkeli haykırışlar. Adalet talep eden binlerce kırçıllı ses, bu dünyada yalnız kalmamak, tehlikelere karşı birlikte savaşmak için birbirlerine kenetlenmiş duruyordu.

Sanırım ilk çözülme Hrant’ın sesini duyduğunda oldu. Beyaz mendiliyle gözlerini kapatıyordu. Gözyaşlarını silmekten ziyade avucunda sıktığı kumaş parçasından güç alıyordu. O anda umut barındırmayan bir hayatı hak etmediğimize inandığım için her sene gidip durduğum caddede bizi tüketen, tahayyül edebileceğimizden daha fazla yaralayan adalet olmadan ‘insanlığın’ eksik kalacağını düşünüyordum, sanırım. İhtiyar adam hayatının son virajına savrularak girmişti. Muhtemelen onu inciten derin kırılmayı telafi etmeye yetecek vakti kalmadığına inanıyordu. Hâlbuki bizi bekleyen ‘son’la ne zaman karşılaşacağımızı bilmiyoruz. Ve tuhaf bir şekilde bu zaaf yola daha güvenli devam etmemizi sağlıyor.


Özgürlük hayali

..

Eden bulur mutlaka, adalet var adalet!
Bu bilinçte olanlar, âlimdir, zalim değil.
Allah affetsin bizi, hayatımız rezalet,
Koca ömür nedamet, halimdir, filim değil.

Gafletim unutturdu, ahdimi ve andımı,
Bilerek-bilmeyerek, taştım, aştım bendimi.
..

Bu ülkede eşitlik var diyor ya bazıları
Herkesin eşitliği göremeyişi neden?

öyle haykırır durur ekran soytarıları
Haklı ile yüz yüze gelemeyişi neden?

İşini takip için yurttaş çıksa huzura
..

Başı boş hatıranın şâdı da boştur
Günü geçmiş yaşamın yâdı da boştur

Felegin verdiği nîmetlere mühtaç
Kulun isyânı da bîdâdı da boştur

Yeni dünyâda adâlet yok olurken
..

Adalete Selam
Selam sana adalet
bakma bana öyle
korkarım senden.
durmazsın yerinde
hep gezinirsin;
bir kılıçta, bir namlu da
..

Sabrın çocuğu, büyüyecek hep zamanla, Görebilsem sonunu, ah özlüyorum ben, Yılmadan yetişiyorlar, bunlar imanla, Bitecek zulmün oyunu, biliyorum ben…

Gazayollarında, hazır gönül erleri, Pırıl pırıl bu gençlere, bakamıyorum, Nefesleri de kokuyor, cennet gülleri, Hangi özel isim var ki, takamıyorum…

İşe yaramaz ordu, yüzleri, binleri, Gönül erleri ateşten, ışık saçacak, Basılır bir sabah, şeytanların inleri, Kesilecek yolları, nereye kaçacak…

Bitecek dünyamızda, bütün savaşlar, Adalet dağıtacaklar, gönül erleri, Zalimlerin Zulümleri, birden yavaşlar, Huzur içinde yaşar, evrenin her yeri…
..

Heyhat!
İnsanlık gidiyor elden
Erdem,adalet,eşitlik ölüyor birer birer
Uyumayın,uyumayın!
Ayağa kalkın efendiler.
..

Ey benim herşeyi dert eden gönlüm!
Can derdine düşenlere gücenme.
Kardeş kurşunuyla gelse de ölüm,
Bize mezar eşenlere gücenme.

Adalet ya, hani nerde adalet?
..

HUKUKTUR

Ekmeksiz kal da hukuksuz kalma!
Hukuktur insanın ufkunu açan.
Adalete kıyarak canavar olma,
Hukuktur insanın ufkunu açan.

..

……..Belgeler eksik kalmıştı, tamamlanamayan bir çok şeyin ardından kağıt üstünde de durum kurtarılamıyordu ne yazık ki... Beklenilen her şeyin kusursuzca halledilmesi değildi zaten. Ama ortada belli kriterler doğrultusunda düzenlenmiş olması gereken bir doküman sorunu vardı, çözüm zamanı çoktan geçmişti belki, ama iyi bir bahane bulunması bir gereklilik değil Zorunluluk'tu... Bahane uydurma konusunda bir o kadar yeteneksizdi-kendisi baştan sona bahane- sorumlu kişi.´bana ne dedi’ umursamaz bir tavırla, umursamadığı - arzusuna dur diyemeyen- arzularıydı. Arzu: bir o kadar bütünleşik bir o kadar bölünmüş çoklu duygu, benlik... Birdenbire boşalınca libido yeni bir dolumu beklemeden hayatı boşlatır ademe ve bir zaman sonra kah zamanlı birdenbireler yalama olur çıkar, sür-e-git kalır varlığı... Vazgeçmişse bir kişi, yeni bir umudun rahmine niye yatar. Yatılan rahim değildir, öyle zanneder bir çukura düşmüş safi... Bahane bir açıklama değildir, ve nedense karşıdaki öznenin bunu böyle kabul edebileceği varsayılır. Bir çok insan gündelik masallara inanabilir, ilahî adalet karşısında ise sadece nefis susabilir: varlığına kendisini inandırmak için…Gerisi beyhude bir debelenmedir. Susmak ise anlamlı bir uğraşı… Bununla ilahî olan karşısında yalnızca susmalı demeyi kastetmiyoruz ama onu konuşmak onu çoğu zaman azaltır ve ama çok nadirdir ki bir iç sesle dinlemek onu çoğaltmasın. Bir cemaat dedikodusu içerisinde konuşulup dünyevileştirilen ilahî'ler yaşamı bir cehennem azabına çevirebilir,cennet sevdası koşuşturmacısında. Bazıları buna da gerek duymaz, kolayca bir inana (İnansızlık inanına da) bağlayıp bu işi, ipe un serebilir: yaşama karşı kendisini en ucuzundan pahalıya satabilmek için... Açıklamalar daha da uzatılabilir ve daha da uzayacak muhakkak,ama yeterli bahaneyi yaratamıyor sorumlu kişi ve kendi vicdanı baş yargıç olacağından bu vakada, durum vahim anlayacağınız, ki vicdan da başlı başına sorunlu bir kavram: ilahi olanla dünyevi olanın metazori, eski püskü,eksik bileşimi- birleştirimi…sadece bu değil hissedilen duyumsamanın, duygunun içerimi. Vicdanı anlamak için bu alana yoğunlaşmak gerekiyor, çünkü her şeyde olduğu gibi hissiyatla anlam arasında uzlaşıyı kuran bu alan: neyi nasıl hissettiğimiz. Ne ‘post yapısalcı metinsel idealizm’ ne de ‘yapısalcı indirgemeci organik-mekanik sistemcilik’. Debelenmesi devam ediyor sorumlu kişinin: asla dindirilemeyecek ızdıraptan kaçınma hevesi. Öyküye yoğunlaşsa daha iyi olacak: halledilemeyecek doküman sorunumuza ilahi ya da dünyevi olmasa da vicdani bir açıklama getirir inşallah, İlahi olan muhtemel kabullenmez bu durumu ama dünyevi olan arzularının belirimi belli bir dindirilmenin doyumunda benlik çatışmasına son vermese de süresiz şarj eder libidosunu ve atılımlı bir kişilik olur çatışmalı ya da çatışmasız varlığı. İşte sorumlu kişinin kendini hala inandırmaya çalıştığı masalı: her şeyin ilahi bir biçimde dünyevi olarak düzelebileceği hurafesi. Sadece ruhu özgürleştirmeye çalışmak lazım, libidoyu boş ya da dolu karşısına alabilecek cesareti devşirmek.....

2005 - Kaynaşlı
..

Kulluk edemediki kusurumuza bakma ya Rabbi,
Günâhlar diz boyu, ateşinde yakma ya Rabbi,
Cenneti yasaklayıp, boynumuza halka takma ya Rabbi,
Adalet edersen nice olur halimiz,
İsyanımıza, nisyanımıza gazabınla bakma ya Rabbi..!

1 garip derviş_m.ali aktar
..

“HZ. MUHAMMED” Adlı Kitaptan Cümle Derlemem:

Evrensel Tavsiye

Hz. Muhammed’in sevgiye ait sözleri ve davranışları, hoşgörü, ahlak, adalet, doğruluk ve daha birçok evrensel değerin yine Tolstoy’un ifadesiyle “aklı başında” bir insanı celp ve cezp etmemesi zaten düşünülemezdi! . O da bu inceliği yakalamış, cihanın görüp göreceği en zeki ve duru vicdanlı insanlardan biri olarak, bu teşhis ve tespiti yapmış ve insanlarla paylaşacağını umut etmişti şüphesiz! . İşte, dâhi yazarın bu dileği de bugün elinizde onun seçtiği bir demet hadisle ve bu kitapçıkla gerçekleşmiş oldu! . /

{Kitap Adı: HZ. MUHAMMED – Kitap Yazarı: Lev Nikolayeviç TOSTOY – Kitap Yayınevi: KARAKUTU YAYINLARI/TEMMUZ/2005 – Sayfa: 023 – Cümle Derleme Çalışması: Kemal KABCIK – ANTALYA - 15 Eylül 2014 Pazartesi 11:07:19}
..

Siz,siz olun yanınıza üç şeyi almadan toplum içine çıkmayın.

Gurur,

Adalet duygusu,

Hoşgörü
..

Mahzun adalet kulesi
Kul Kulun kölesi
Allah’a tam kul iken
Meğer ne kadar özgürmüş
Bağını kopartmaz iken
..

Hava sis kaplamış herşey bulanık
Hadi be oradan seni uyanık
Yaptığından kalıbından utandık

Kardeş bildik seni verdik vekâlet
Mirasyedi oldun ettin ihanet.

..

Şeytan, önce insana, Allah’ı unutturur;
Sonra, “çağdaş” çöplükte ne bulursa yutturur.
-

Kim istiyorsa eğer, iki cihanda felâh;
Aramasın dünyada, sabırdan başka silah.
-
..

Toplumlar hep birleşiyor dünyada
Türk alemi güç birliği yapmalı.
Zalim güçler zulmediyor dünyada
Türk alemi güç birliği yapmalı.

Herkes kıtasında hem fikir olmuş
Kendi güçlerini ortaya koymuş
..