Adalet kapısı Şiiri - Halil Aydın

ADALET KAPISI

Adaletsizliğe uğrayanların
Çalacağı ilk kapı o kapıdır
Arkasında mazlumların hakları aranır

Canı yananların, acısının dindiği o kapıdır
Sağırların kulağı,dilsizlerin dili
Körlerin gözü o kapıdır
Hak, hukuk,huzur arayanlar
İlk baş vuracağı o kapıdır

Adalet kraliçesinin, ilk önce
Gözlerini açtılar
Elindeki kırkı kırk yaran kılıcını
Adamına göre sallamasını önerdiler
Adalet terazisinin dengesini
Adamına göre ayarladılar

Adaleti kimine kurşun gibi kullandılar
Kimini yaralardılar tam da anlının ortasından
Düşünme sistemini çökerttiler
Kimini felç, kimini kanser etmek için kullandılar
Erim, erim eritip kül eylediler
Küllenen köz gibidir, adalet
İçin,için insanın içini yakarda yakar
Hiç dinmeyen bir acısıdır adalet
Hayata küstürür, insanı sindirir
Korkutucu bir silah gibidir
Gözlerini yaşartır, coptan
Göz yaşartıcı gazdan daha fenadır
İnsanın üzerinde dinmeyen derin yaralar
Açmıştır hukuk
Hukuk insanları bölmüştür
Vicdanları kanatmıştır

Kurşunlar, bombalar daha adildir gardaş
Elleri daha çabuktur hiç olmasa gardaş
Her gün insanlar ölmezdi gardaş
Adalet kapısının arkasında şimdi
Her gün insanlar ölüyor gadaş
Şimdi insanları; benliğinden
Kişiliğinden, onurlarından
Asıyorlar gardaş
Bu da yeni yargı; o kapının arkasında
Uygulanıyor gardaş
Çok zor, acı, izdi rap çektiriyorlar gardaş
Bu adam kayırma var ya
Hukukla toplumu bölüyorlar
Oysa o hukukta; insanlar birleşmeli ama
Olmuyor gardaş

Vurmadıklarını vurduruyorlar
Yapmadıklarını yaptırıyorlar
Yoksa gizli tanıklar ordalar
Kimi cani, kimi terörist imiş
Hiç aldırmıyorlar gadaş
Benimde tanığım var demek yasak
Savunma yapmak yasak gardaş
Adalet kraliçesinin gözünü açtılar, bakıyor
Kim bunlar diye gardaş

Canım yansa da, kapım, camım kırılsa da
Fırat kenarında ki kuzularım kaybolsa da
Sana vallahi güvenmem
Çalmam kapını, taşlarla kırarımda kafamı
Gelmem senin kapına
O kadar zoruma gidiyor gadaş

Halil Aydın (Sizden biri) 08/05/13