Zaman akıyor ve öğlenin gölgeleri uzuyor,
Kuşlarla dolu bir kafes gibi,
Hayatımız da iniltiyle dolu,
İçimizde hiç kimse bilmiyor,
Ne kadar vakit kaldığını,
Hasat zamanı geçti,
Yaz artık bitmek üzere,
Kurtulmak için bir yol bulamadık.
Güvercinler gibi bağrışıyoruz,
Adalet için..
Ama kimse duymuyor bizi,
Ve karanlıkta ışığı bekliyoruz..
Kayıt Tarihi : 7.12.2015 03:07:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!