Dünyada en güzel şey,
Nefes almak,
Nefes vermektir.
Dünyada en adil şey,
Bir gün gelip,
Usulünce ölmektir.
Dünyada en adaletsiz şey,
Hayata gelirken,
Kararın sorulmaz.
Nerede doğacağın,
Nasıl yaşayacağın,
Sana söylenmez,
Asla bilinmez.
Kırsalda doğana,
Yörük diye bakılır.
Hayvan gibi kokuyor diye,
Yandan yandan kaçılır.
Şehirde doğanla,
Köşklerde yaşayana,
Methiyeler yapılır.
Peki fakir doğanın,
Garip olanın,
Suçu ne?
Adalet bunun neresinde?
Hasan Arpacı,1977,Ankara
Hasan ArpaciKayıt Tarihi : 13.10.2023 09:00:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!