Adalet Böyle mi? Şiiri - Haydar Demoğlu

Bazı mev, bazı la, bazı na diyen ahmak,
Kendi gibi tok sanır, yönettiği halk,
Hırsıza nan verir, mazluma zam, vergi hak,
Adalet, ileri demokrasi isme bak!
*
Yandaşlar tok gezer, vatandaşlar işsiz aç,
Fakir, fukaraya zül reva, yandaşa taç,
Yalaka parayla oynar, gariban muhtaç,
Adalet, demokrasi, kılıfa olmuş taç…
*
Kimi mersi der; anasını alıp gider,
Kimi gavur, kimi ayyaşlığı hak eder,
Kimi cibilliyetsiz, kimi kelle olur,
Adalet, ileri demokrasi budur.
*
Edepsizdir, alçaktır, nankördür kimisi,
Hak, hukuk diyendir, Vandal’ı, çapulcusu,
Ulan oldu akili, düet sanatçısı,
Adalet ve ileri demo, oy avcısı,
*
Âlem eğri, kendisi ve yandaşı doğru,
İşçiye üç, kendine yüz, adaleti bu,
Hırsıza, taht, akçe, mazluma zıkkım kökü
De! Sana adalet böylemi öğretildi.
*
Adalet yandaşa, kalkınma kendine,
Zenginlik, gösteriş, şirktir dinin özüne,
Etten duvarı olan, halk mı der kendine?
Vay; adalet, demokrasi budur diyene…
*
Bugün gak dediğine, yarın guk diyenler,
Elin yalancısıdır, camdan okuyanlar,
Fikir üretemez, kültürü olmayanlar,
Ustadır; yalanı doğru diye satanlar.
*
Karun gibi tok olan, kuzu gibi yatar,
Acından yatamayan yoksulu, kim takar,
Oy anı; fak-fuk-fon edebiyatı yapar,
Adını; adalet ve demokrasi koyar.
*
Musluk; yandaş görünen taraftara akar,
Ayrıştırıp, bölmeyi ustalıktan sayar,
Açılımı; pastadan pay sayan ahmaklar,
Dedi; adalet, kalkınma, masalmış meğer.
*
Biraz geç oldu uyanışın, günaydın ey halk,
Cem-cemaat de geç uyandı, çıkara gark,
Tarihine baksa, erken uyanırdı halk,
Adalet ve kalkınma, yürütmeye çanak.
*
Ördek, Horoz, Tavus, Karga, benlik timsali,
Demoğlu; budur kibir olimpiyat halkası,
Hırs, şehvet, gösteriş, pis nefistir, dalları,
At gözlüğünden bakan, görmez gerçekleri.
Haydar DEMOĞLU