Ey sisler içinde kaybolan yüce
Ne yana gittin söyle bileyim
Senden umut kesmem
Varlığını bildiğim sürece
Sahibini arayan bir köleyim
Ara ara göstersen de yüzünü
Kahir zaman gizlenirsin neden
Bilirim aslında bakma
Sen söylersin ulu sözünü
Muhatap anlamaz dilinden
Seni memnun etmek çok mu zor
Gitmene engel olmak örneğin
Israrıma kızma
Yokluğun döşümde de bir kor
Kalbim sıkışık, yaram çok derin
Doğrudur beşeriyet seni istemez
Değil mi ki istisnalar elbette vardır
Lütfen
Sayısı az olanlar için son kez
Bize dön yoksa sonumuz hardır
Sen ki adaletsin ey yüce
Senin bıraktığın boşluk zulüm
Merhamet et
Tapınmışken biz mala, mevkiye, güce
Yine de dön, ne istersen kabulüm
Kayıt Tarihi : 29.6.2018 16:44:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Faruk Bilgesoy](https://www.antoloji.com/i/siir/2018/06/29/adalet-244.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!