Adalet Şiiri - Nazif Ünsal

Analar bağlamışlar karalar
Göz yaşları akar yazmasında
Üç kağıtcıya düşmüş insanlar
Vatan üç kağıdın karasında

Gücü yeten yetene devrinde
Çıkmaz insanlık kalır lağımda
Maymunumsu Dünya'ya gelirdi
Doğumu bir saat gecikseydi

Beşerdir bu elbette şaşırır
Muhallebi yer dişi kırılır
Bazısı haram helal kapışır
Kimisi hamuduyla götürür

Adalet kılıcı güçlüye ker
Garibanlara yatağan hançer
Temelden adleti yıkarlar
Mülkleri olur tüm harabeler

Önce adil olmak gereklidir
Adilin adalet amelidir
Sağlanmaz asla bozuk düzende
Adalet mülkü sağlam temelde

Bu düzende yitik adaletler
Adalet hak diye bağıranlar
Adaleti tüccara vermişler
Tüccarla ortakca çalışmışlar

Değişmez asla sünettullahtır
Adaletsizlikten tarumardır
Osmanlı'sı Roma'sı....niceler
Yarab çöküşümüz mü mukadder

Küfür devam eder zulüm etmez
Adil olmayan bunu bilemez
Bunu hak bilsede vurdum duymaz
Hesap gününü hesap edemez

İnsanın Anayasası Kur'an
Adaletsizdir Kur'an'dan sapan
Adl Allah'ın güzel bir ismidir
Adalet tanımayan zalimdir

Yazdıklarımdan beni yamama
Partiye pırtıya bilmem neye
Yamarsan ki beni hakka yama
Tek başına ben üfürmem neye