Adalet Şiiri - Osman Erdoğmuş

ADALET

Huzur isterse millet,
Tek ölçüdür adalet.
Boynumuz kıldan ince,
Gayret et biraz,gayret.
Oturtmak zaman işi,
Hele birazcık sabret.
İstikbal tohumları,
Yeşerecektir elbet.
Adil olmak zorunda,
Muhtaç ona cemiyet.
Hak haklıya geçerse,
Kalkacaktır sefalet.

Huzur isterse millet,
Tek ölçüdür adalet.

Kesilen parmakların,
Sahibinde nedamet.
Para-pul huzur değil,
Tebessümdür saadet.
Kardeşliğin yerine,
Geçer sonra husumet.
Başlarsa yalan dolan,
Hemen kalkar bereket.
Doğruluk rafa kalkar,
Maskaralık meziyet.
Hırsızlar beyefendi,
Hediye olur rüşvet.

Huzur isterse millet,
Tek ölçüdür adalet

Düşünenler zindanda,
Çekmemelidir hasret.
Üç koyunu gütmeyen,
Çoban edermi himmet.
Onbaşının elinden
Çekersin hep eziyet.
Tam çağı yakalarken,
Çıkar karşına devlet.
İktidar tahteravalli,
Boş laftır muhalefet.
Nedir bu ey arkadaş,
Dersen,der nasip kısmet.

Huzur isterse millet,
Tek ölçüdür adalet.

Bu yanlışlar içinde,
İyi bulmak marifet.
Kimi Akif’e tutkun,
Kimisi okur Fikret.
Herkes olduğu gibi,
Görünmeli nihayet.
Kimsenin giyimine,
Karışmamak hürriyet.
Milletin bekasını,
İstiyorsanız şayet.
Hüküm adil olmalı,
Ardından gelir rahmet.

Huzur isterse millet,
Tek ölçüdür adalet.

Osman Erdoğmuş
Aşk İklimi
Kitabından alınmıştır