Adalet Şiiri - Recep Mervan Toksoy

Adalet

Musa dilli şaire

Ay yalnız ikimizi çekiyor
Her günün çekim gününde
Yağmura ıslak bakamıyor gözlerim
Islıklarına kör olmuş kızlar
Alnımın ortasında sulta sulta kilise ayinleri
Her kilise bana o kilise sana nöbetli
Yağmura bozlak koşamıyor dillerim

Dar boğazlarda ince bileklerin
Boğum boğum sarıyor uluması köpeklerin
Ur ur kavuruyor usunu aysız geceler
Savur gümüşleri sonsuza açılsın son durak
Sen Timur’un ayaklarıyla sahneye koşarken
Ben perdeye Bayezıt’ın gözleriyle gürledim
Bir tombala torbası dolu kahkaha saçtı Timur
Yıldırım’ın heybesine hınç koyduğu çadıra
Ve Çelebinin anasında emniyetsiz kasatura
Kudura kudura bağırıyordu Ramses’in esnaf şairleri
Bir piramitten öbür piramide kasatura taşıyordu
Bir Timur harabesi Çelebinin emniyetsiz annesi

Ve gece ay çekiyordu seni
İşte gece ay çekiyordu beni
Ve çıldırmış bu ay çekiyordu emniyetsiz anneleri

Yalnız med
Yalnız med
Yalnız med

Gözlerimizi kubbeye med
Ellerimizi çarmıha med
Kasaturalar çenemize med
Cesetler aşka med

Ramses’e elzem Musa bereketi
Her kesik harfi aynada parlatan
Kaf Dağından kaftan
Kılıçarslandan kalkan
Anzer yaylasından bal alan
Pençesi yontulmuş kaplana kapan
Köpeği azıtılmış sürüye çoban
Filistinli çocuklara sapan

İlla ki Musa
İlla ki Musa

Ey Musa

İlla ki sapan
İlla ki sapan

Cümle cümle Timur kefenleri
Kültiginin güney cephesi
“Türk bodun ölteci sen”
Süt vermeyen deve memesi
Musa Ramses’e rabbinin hediyesi
Konferans konferans Harun izleri
Harun asaya rabbinin hediyesi

Ay çekiyorsa günün gecesinde
Ben ay çekiyorum kahinin bilmecesinde
Ay’ın Pink Floyd tarafında sana Harun olsam
Yetmiş iki asa vursan kaburgama

Bayezıt ve Timur Ankara Ovasında
Kızılay Meydanı duruşmada salonunda
Savcı Harun hakim Musa
Önce bana kasatura sana ağu sonra