Kalplerinde aşk işaretiyle doğar kimileri... Yeryüzüne gönül indiremez onlar... Hayatı ve insanları anlarlar,hayata ve insanlara merhamet duyarlar,ama hayatın ve onun içindeki insanların yaşadıkları gibi yaşamazlar.
Aşk işareti ile doğanlar yaşarken dünyaya talip olmazlar...Bilirler ki ne isteseler,neyi ansalar,ne kazansalar aşkın dışında hiçbir şey avutmaz onları,teselli etmez...Gönüllü sürgündür onlar...Gizliden gizliye hissederler bunu...Sonsuz bir ışıktan kopup gelmişlerdir geldikleri yere...Kopup geldikleri ışığa inançları ne kadar büyükse,içlerinde ki acı da o kadar derindir...Bu acı hatırlatır onlara kopup geldikleri yeri...Bu acı hatırlatır onlara kim olduklarını ve niye varolduklarını...
Kalplerinde aşk işaretiyle doğsa da bazı günler yorulur insan karşılıksız sevgilerinden...Yorulur kendisini anlatamamaktan...Sevgilim der,sevgilim der,ama,sevgilim dediği yanında değildir,bilir...Bazı günler insan soluksuz kalır,içindeki sevgili olmasa bile karşısındakine deliler gibi sarılır...O olmadığını bile bile sonsuz bir umutsuzlukla sarılır...İnsan soluksuz kalmaya görsün,sevgili diye bütün yanlışlarına,bütün kaçışlarına,kendine yaptığı ihanetlere sarılır...İnsan bir kere içindeki aşktan umudunu kesmeye görsün,her şey olmak,her yere yetişmek için bu hayat düşer...Her şey olduğunu,her yere yetiştiğini sandığı anda,ortada kendisi yoktur artık...Kaybolmuşluğa çok yakındır...Kopup geldiği ışığa inancı azalmıştır...Daha az acı çekiyordur artık...Ama daha mutsuzdur eskisinden....Daha mutsuzdur,o ışığı acı çekerek özlediği günlerden...
Soluksuz kaldığım kendime bile sakladığım günlerden bir gündü...Kaybolmuşluğa yakındım...İçimdeki acı hızla eksiliyordu...Işık soluyordu,soluyordu tıpkı sesim gibi...Soluyordu içimdeki aşk işareti gibi...Öylesine kaybolmuştum ki bulamıyordum artık içimde neyi yitirdiğimi,neyi kirlettiğimi...Öyle uzaklaşmıştım ki kendimden,kendimi bulmak için birine ihtiyacım vardı...
Onunla nerede ve nasıl tanıştığımız önemli değil....Gerçekten değil...Kaybolmuş insanlar birbirini çabuk buluyor....Umutsuzluk umutsuzluğu çağırıyor...
Konuşmaya susamıştık...Sanki ikimizde dilini,kültürünü bilmediğimiz uzak ülkelerden henüz dönmüş gibiydik bu ülkeye...Oysa böyle bir şey yoktu...Hep buradaydık...Hep o ışığımızdan kaybolduğumuz yerde...O ışığı orada bırakıp bu dünyaya,bu hayata gönül indirdiğimiz,her şey ve her yerde olduğumuzu sandığımız yerde...Hep o soluksuz kaldığımız yerde...Daha vakit var,o ışığa sonra dönerim, dediğimiz bu yerdeydik ikimizde...
Devamını Oku
Aşk işareti ile doğanlar yaşarken dünyaya talip olmazlar...Bilirler ki ne isteseler,neyi ansalar,ne kazansalar aşkın dışında hiçbir şey avutmaz onları,teselli etmez...Gönüllü sürgündür onlar...Gizliden gizliye hissederler bunu...Sonsuz bir ışıktan kopup gelmişlerdir geldikleri yere...Kopup geldikleri ışığa inançları ne kadar büyükse,içlerinde ki acı da o kadar derindir...Bu acı hatırlatır onlara kopup geldikleri yeri...Bu acı hatırlatır onlara kim olduklarını ve niye varolduklarını...
Kalplerinde aşk işaretiyle doğsa da bazı günler yorulur insan karşılıksız sevgilerinden...Yorulur kendisini anlatamamaktan...Sevgilim der,sevgilim der,ama,sevgilim dediği yanında değildir,bilir...Bazı günler insan soluksuz kalır,içindeki sevgili olmasa bile karşısındakine deliler gibi sarılır...O olmadığını bile bile sonsuz bir umutsuzlukla sarılır...İnsan soluksuz kalmaya görsün,sevgili diye bütün yanlışlarına,bütün kaçışlarına,kendine yaptığı ihanetlere sarılır...İnsan bir kere içindeki aşktan umudunu kesmeye görsün,her şey olmak,her yere yetişmek için bu hayat düşer...Her şey olduğunu,her yere yetiştiğini sandığı anda,ortada kendisi yoktur artık...Kaybolmuşluğa çok yakındır...Kopup geldiği ışığa inancı azalmıştır...Daha az acı çekiyordur artık...Ama daha mutsuzdur eskisinden....Daha mutsuzdur,o ışığı acı çekerek özlediği günlerden...
Soluksuz kaldığım kendime bile sakladığım günlerden bir gündü...Kaybolmuşluğa yakındım...İçimdeki acı hızla eksiliyordu...Işık soluyordu,soluyordu tıpkı sesim gibi...Soluyordu içimdeki aşk işareti gibi...Öylesine kaybolmuştum ki bulamıyordum artık içimde neyi yitirdiğimi,neyi kirlettiğimi...Öyle uzaklaşmıştım ki kendimden,kendimi bulmak için birine ihtiyacım vardı...
Onunla nerede ve nasıl tanıştığımız önemli değil....Gerçekten değil...Kaybolmuş insanlar birbirini çabuk buluyor....Umutsuzluk umutsuzluğu çağırıyor...
Konuşmaya susamıştık...Sanki ikimizde dilini,kültürünü bilmediğimiz uzak ülkelerden henüz dönmüş gibiydik bu ülkeye...Oysa böyle bir şey yoktu...Hep buradaydık...Hep o ışığımızdan kaybolduğumuz yerde...O ışığı orada bırakıp bu dünyaya,bu hayata gönül indirdiğimiz,her şey ve her yerde olduğumuzu sandığımız yerde...Hep o soluksuz kaldığımız yerde...Daha vakit var,o ışığa sonra dönerim, dediğimiz bu yerdeydik ikimizde...
Bu degerli eserinizi Güldeste'mizde paylasiyorum Zikrettin hocam, kaleminiz daim ilhaminiz bol olsun, yirmialtinci tam puanida ben veriyorum+listeme ekliyorum...
Huzurlu Cum'alar...
Ramazani Serifiniz mübarek olsun...
Gül Mevsimi
Gül mevsimi sanmıştım topladım hüsnü hazan
Safa sandım kadehte meğerse konmuş mizan
Ne şarabı methiye? nede kalmış intizam?
Üfledi rüzgar baştan, sığ sulara gark etti
Dönüşü muhteşemmiş bu sır burada bitti
Ada sandım köhneyi, surları taş döşeli
Hem içinde pazar var hem-i de pür neşeli
Bilmem kaç asır geçti ben bu meşke düşeli
Zemheriyi kar sandım? arımdan utanırım
İnziva düşünerek, yerlere kapanırım
Huşu ile mest olur iki cihan bu tenden
Hayaya hicap eder ayrılır ruh bedenden
Küffar-i mucip sayar irkilir can canandan
Kaftanı derya olsan ne kalacak geriye
Varsa sende şefaat o gider ileriye
Nefsi zelil eyledin mihmanın hani nerde
Beni benden kopardın bıraktın ara yerde
Gezgin ettin bedeni ruhumsa başka serde
Neleri akıl ettin bende kalmadı necat
Ne hesaptan eser var nede ezberim ebcet
Karaca bu divanda hakkı şahit eyledi
Meşe katlı bu yolda hem çalıp hem söyledi
Aldırmadı çileye sonu böyle payladı
Sır olan umutlarım kalsın başka bahara
Açılsın gonca güller hazır olsun sehere.
Zikrettin Karaca
Gül mevsimi sanmıştım topladım hüsnü hazan
Safa sandım kadehte meğerse konmuş mizan
Ne şarabı methiye? nede kalmış intizam?
Üfledi rüzgar baştan, sığ sulara gark etti
Dönüşü muhteşemmiş bu sır burada bitti
Ada sandım köhneyi, surları taş döşeli
Hem içinde pazar var hem-i de pür neşeli
Bilmem kaç asır geçti ben bu meşke düşeli
Zemheriyi kar sandım? arımdan utanırım
İnziva düşünerek, yerlere kapanırım
Huşu ile mest olur iki cihan bu tenden
Hayaya hicap eder ayrılır ruh bedenden
Küffar-i mucip sayar irkilir can canandan
Kaftanı derya olsan ne kalacak geriye
Varsa sende şefaat o gider ileriye
Nefsi zelil eyledin mihmanın hani nerde
Beni benden kopardın bıraktın ara yerde
Gezgin ettin bedeni ruhumsa başka serde
Neleri akıl ettin bende kalmadı necat
Ne hesaptan eser var nede ezberim ebcet
Karaca bu divanda hakkı şahit eyledi
Meşe katlı bu yolda hem çalıp hem söyledi
Aldırmadı çileye sonu böyle payladı
Sır olan umutlarım kalsın başka bahara
Açılsın gonca güller hazır olsun sehere.
Zikrettin Karaca
OLDUKÇA GÜZEL EMEK VERİLMİŞ BİR ŞİİR KUTLUYORUM ON TAM PUAN BU GÜZEL ŞİİRİNİZE BENDEN SELAM VE SEVGİLERİMLE HUZURLU VE MUTLU BİR RAMAZAN GEÇİRMENİZ DİLEĞİYLE
Çok güzel bir çalışma okudum..Güçlü kalemini ve yön verip yazdıran güzel dost yüreğini gönülden kutluyorum...Sağlıcakla ve hep sevgiyle kal dostum... Halim AKIN 10 PUAN+ANT
Yüreğinizdeki gonca güllerin daima açması dileğiyle.
Tebrik ediyorum Sn. Zikrettin Karaca.
Saygı ve dostluklar yüreğinize.
uzun söze ne hacet,
onikiden vurmuşsun,
olmuş bir tam isabet.....
Karaca bu divanda hakkı şahit eyledi
Meşe katlı bu yolda hem çalıp hem söyledi
Aldırmadı çileye sonu böyle payladı
Sır olan umutlarım kalsın başka bahara
Açılsın gonca güller hazır olsun sehere.
Güzel günler sizinle olsun dileğimle
başarılı kaleminizi tebrik ediyorum
selamlar
yazan yüregi ve kalemi tebrik ederim şairim
Nefsi zelil eyledin mihmanın hani nerde
Beni benden kopardın bıraktın ara yerde
Gezgin ettin bedeni ruhumsa başka serde
Neleri akıl ettin bende kalmadı necat
Ne hesaptan eser var nede ezberim ebcet
Karaca bu divanda hakkı şahit eyledi
Meşe katlı bu yolda hem çalıp hem söyledi
Aldırmadı çileye sonu böyle payladı
Sır olan umutlarım kalsın başka bahara
Açılsın gonca güller hazır olsun sehere.
harika dizelerdi,kocamanından kutlarım şair,yürek sesiniz kaleminize hep yoldaşınız olsun.
sevgiyle kalın e miiiiiiiii
Şiir okumanın zevkini yaşatan değerli kalemi tebrik ederim.
Çok güzeldi,selam ve saygılarımla.
Nefsi zelil eyledin mihmanın hani nerde
Beni benden kopardın bıraktın ara yerde
Gezgin ettin bedeni ruhumsa başka serde
Neleri akıl ettin bende kalmadı necat
Ne hesaptan eser var nede ezberim ebcet
Merhabalar değerli Zikrettin Karaca Hocam Anlamlı ve Harkulade sözleri mısralara dizelemişiniz.Yüreğinizdeki güzel duygu ve hisleriden dolayı Sizi Kutlarım değerli Zikrettin Hocam.Saygılarımla.Tam+10 Puan
Bu şiir ile ilgili 62 tane yorum bulunmakta