Ada Şiiri - Özgür Köktürk

Yorgan döşek umuttur yaşamak
Kırık dökük anılarda
Kar düşer güncesine düş yaprağının
Kor düşer alnımızın akına…

Yineleniyor edebiyle suskunluk şarkısı
İsli puslu akşamlar hatırımı sormaz oldu
Leş peşine düşmüyor artık
Karanlığa uluyan çakallar
Ezgin matemlere sarıyor sevinci yaşamın…

Bir ıssız ada olur şu yeryüzü denilen cehennem
Kime haykırsan
Kime seslensen
Kimi çağırsan
Sensin
Kendi sesinde kaybolan…

Her gece sensiz ölürüm artık
Yarım seslenişler eksikliğinde…