N’olursa olsun, hayatta bir kere yakalıyorsunuz treni. Ya da şansınız varsa eğer, rötar yapmış birisine son anda atıyorsunuz kendinizi.
Gerisi lafı güzaf, beyhude iç geçirmeler… Kaçan trenin ardından yanık yanık, kömür karası türküler...
Kompartımanında hayal ediyorsunuz kendinizi, açmışınız penceresini, Dağların arasında kıvrıla kıvrıla yol alıyorsunuz, kâh bir orman eşlik ediyor yol boyu.
Dalıp gidiyorsunuz, pulman koltuğa gömülmüş, içeceğinizi yudumluyorsunuz keyifle.
Hayal kurmak güzeldir, ama sadece gözlerinizi kapattığınız sürece.
Tekrar açtığınızda, kuşların bile yuva yapmaktan vazgeçtiği, kuru bir ağaç gibi dikilip kalmış buluyorsunuz kendinizi rayların ortasında.
Rayları seviyorsunuz, ona dair bir şeyler arıyorsunuz travestlerin arasında.
Tamamını Oku
Hayal kurmak güzeldir, ama sadece gözlerinizi kapattığınız sürece.O gözlerimizi hiç açmayalım,hayallerimizle yaşayalım,kalemine,o güzel yüreğine sağlık Can.
Güzel bir yazı okudum ama şunu da düşünmekten kendimi alıkoyamadım; Fazla değil, insanca yaşayabilmek için çok gerekli ihtiyaçları karşılama hayaliyle ömür boyu hayal kuranların olduğu....Selamlar.
Bu sanıyorum 'mavi' tren. Burcu burcu lüks kokuyor. Oysa bir de kara tren var -bugünlerde- unutuverdiğimiz. Ayakta gidebilmek, hatta ayakta kalabilmektir en büyük lüks. Düşmeden ulaşılabilmişse perona 'ulaşmak' en büyük 'mutluluk'tur..
Şükür, yeni topraklar fethetme hevesim hiç olmadı.İnsan kendini nasıl hisseder bir şeyler fethedince bilemem.Ben eskilerime aşınayım bilirsin Sami dost.:)
O trendeyken ben özgürlüğüne susamış bir güvercindim. İstasyonların birinde er yada geç, indim trenden şimdi ise martı gibi hissediyorum kendimi...
Çok güzel bir çalışma olmuş, tebrik ediyorum.
Saygı ve dua ile...
insan istekten mi oluşuyor...sanırım...
güzel deneme...sevgiler Bağcı...
insan işte
anlayana aşk olsun
güzel bir yazıydı
saygılar usta
Bu şiir ile ilgili 6 tane yorum bulunmakta