Gitmek yada kalmak değil ki mesele
Yoklukla varlık arasına sıkışıp kalmış
Algıdan ibaret değil mi zaten
Yaşadığımız dünya bile
Benimsemezse gönül
Göz sevmiş neye yarar
Ölünce toza toprağa karışırdın
Sende bedenimle birlikte.
Bil ki sözlerin bittiği yerdesin
Kelimeler lal olduğundan beri
Üstüme çöken sessizliksin
Yanıltmasın sakın seni
Kulak işitmez, gönülden dinle
Yüreğimden yükselen nağmesin.
Dünyaya geldiğimden beri
Ne sevdim böylesine ne sevildim
Seni tanıdım ya güzel sevgili
Aşkı sevdayı yeniden öğrendim.
Binlerce çekiç darbesi indirdin
Çiviledin beni yüreğimden
Bırak söküp atmayı
Oynat oynatabilirsen yerinden
Sonsuza dek taşıyacağım gönlüme saplı
Gururdur benim için
Üzerimde taşıdığım
Aşkının en büyük nişanı.
Ben gözlerinin sarhoşuyum
Güle benzetirim ya hep aşkını
Hiç bırakmadım elimden
Her nefeste seni kokluyorum
Unutma gidemem senden yar
Razıyım cezama, af beklemiyorum
Açsan da kapıları ardına kadar
Ben aşkının prangalı mahkumuyum.
Kayıt Tarihi : 2.2.2008 01:52:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bazen insan gitmelere takılır kalır, bilinmez ki kolay değil kopmak Şöyle düşünün... Dünya yörüngesinde tutuklu kaldıkça, güneş her sabah doğacak
